23 Nisan Çocuk (İşçi) Bayramı

Ülkemiz ve Dünya çocuklarına armağan edilen 23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı’nda Dünya’da 215 milyon, Türkiye’de ise 893 bin çocuk işçi hiçbir güvenceleri olmadan zor koşullar altında çalışmaya devam ediyor.

Dünyanın ilk ve tek Çocuk Bayramı olan 23 Nisan’da şanslı olan çocuklar; rengarenk elbiseleriyle, aileleriyle ve arkadaşları ile bugünün tadını çıkarıyorlar, diğerleri ise tarlalarda, sanayi sitelerinde ve sokaklarda çalışmaya devam ediyorlar. İşte bu yüzden her 23 Nisan’da hem mutlu çocukları görünce seviniyor hem de bir türlü çözemediğimiz çocuk işçiliğin artmasından dolayı üzülüyorum.

Geleceğimizin teminatı dediğimiz çocuklarımız, sadece çalışmakla kalmıyor aynı zamanda birçok sorunla da baş ediyorlar. Bu çocuklarımız asgari düzeyde hayatlarını devam ettirmeye çalışır iken çalıştıkları yerlerde birçok kez tacize uğruyorlar, kaçakçılık, hırsızlık gibi yasa dışı işleri yapmak zorunda kalıyorlar ya da insan onuruna yakışmayacak şekilde çalıştırılıyorlar, eğitim, sağlık ve diğer hizmetlerden yararlanmak ise hepsi için hayal olmuş durumda.

Uluslararası Çalışma Örgütü’nde (ILO: International Labour Organization) çalışan arkadaşım ile çocuk işçiliği hakkında konuşur iken bana söylediği şu cümleleri hala daha unutamıyorum.

-  “Bizim ülkemiz çocuk işçiliği konusunda 3. Dünya ülkelerine göre daha iyi durumda ancak şu fındık ya da turunçgil bahçelerinde çalışan çocukları görmelisin. Bazıları üst üste 6-7 kat giyiniyorlar.”

-  Neden diye sormadan edemiyorum tabi.

- “Sürekli tacize uğradıklarından dolayı korunmak için böyle bir yöntem geliştirmişler” diyor.

- Sözün bittiği yer…

Çocuk işçiliği, Türkiye’nin olduğu gibi hemen hemen her ülkenin en büyük sorunudur. Ülkemiz her anlamda çocuk işçiliğini önlemek için uluslararası anlaşmaları imzalamış, çocukların istismar edilmemesi için yasalar çıkarmış ve yasalara aykırı şekilde hareket edenlere de cezai yaptırımlar uygulamıştır. Ancak çocuk işçiliğini ortadan kaldırmak için sadece yasalar ve cezai yaptırımlar yetmez.  Yoksulluğun önlenmesi, gelir eşitsizliğinin ortadan kaldırılması, ucuz işgücüne müsamaha gösterilmemesi, eğitim kurumlarında ne ad altında olursa olsun para istenmemesi gerektiği gibi daha sayamayacağımız birçok önlem alınmalı. Bu önlemler sadece devletin değil aynı zamanda sivil toplum örgütlerinin, Birleşmiş Milletler uzman kuruluşlarının, üniversitelerin, iş dünyasının ve vatandaşların işbirliği ile hayata geçirilmeli. Ancak o zaman gelecek yıllarda da büyük bir coşkuyla kutlayacağımız 23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramlarımızda çocuklarımızın ellerinde çekiç, kürek ve eldiven değil de yüzlerindeki mutluluğu görebilme imkanına sahip olabiliriz.

Not: Halkımızın ve tüm dünya vatandaşlarının 23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı’nı en içten dileklerimle kutlar, çocuk işçiliğinin ve istismarının olmadığı daha mutlu bir gelecek dilerim.