50 dirhem

Ölüm ile ayrılığı tartmışlar, 50 dirhem fazla gelmiş ayrılık;

2 ay önce annem annesini , ben seni kaybettim,  Annem sürekli ağlıyor diye üzülürdüm insanın sevdigini toprağa vermesi bir daha göremeyecek olması zordu. Yinede annem üzülmesin isterdim. Annem ağladıkça ağlardım . İnsan sevdiginin gözyaşına bile kıyamıyor. Aradan 1 hafta geçti ben senı kaybettim. Ben senin üzerine toprak atmadım. Ben senın nefes aldığını bile bile kaybettim seni. Annem kabulledi ölümü. Ölüm Allahın emriydi. Ya ayrılık ? işte o sevgilim o senin kararındı. Hergün hala nefes alabiliyorken; sen bendeki seni öldürmeye çalıştın. Biz daha yaşarken, sen bana helallik verdin..  Ölüm değildi bizi ayıran bundandır bir türlü ayağa kalkamayışım. Bir araştırmaya göre Ayrılık acısı fiziksel acıdan çok daha kuvvetli şekilde canımızı yakarmış. Benım tüm kemiklerim kırıldı sen gidince. boğazımı kestiler ılık ılık kan aktı boynuma, ağzımı kapattılar nefes almayayayım diye, ayaklarımı bağladılar ve ellerimi.. Aç bıraktılar, susuz bıraktılar ve günlerce ağlatttılar beni dört duvar arasında kimse duymadı biliyor musun?. Sana duyurmaya çalıştım sende duymadın.. Bana bunları yapan ayrılık acısıydı.. Anlatmaya çalıştım sana dinlemedin.. Bir vakitler elimdeki minik bıçak izine dayanamayan orayı öpen adam , benim bir damla gözyaşıma dayanamayan adam aylarca ağlattı beni..

Bana Hep nasıl bana bir anda geldiysen, geldiğin gibide bir anda gideceksin beni sensiz bırakıp gideceksin derdin. bir kere bile gitmeyi düşünmemişken ben sensizlikte sınandım bu hayatta 10 gün sonra tam 3 ay olacak sevgilim. Hayatımda senin kadar güzel merhametli sevgi dolu bir adam görmemiştim ben; şimdiyse merhametin kadar öfkeninde büyüklüğünden korkuyorum o öfken bana  söylediğin sözler hergün hergün istinasız canımı acıtıyor.

Hiçbir zaman bitmeyecek bu acı.. Ama ne zaman acıya duyarsızlaşırım bilmiyorum..

Canım yanıyor..