7 şehide sadece analar ağlamadı...

Provokasyon!

Siyasal ortamda, topaç gibi ortalıkta dönen bir sözcük.

Eylem, işine gelmiyorsa, işin içinden sıyrılmak için sığınılan bir sözcük.

Bugün en çok duyulan sözcük.

Provokasyon!

Tokat-Reşadiye ilçesine bağlı Sazak köyü yakınlarında 7 askerin şehit edilmesi üzerine kimilerinin diline yine yapıştı.

İlle, “biri”lerini koruyacağız, koruma içgüsüyle sözcüklerin anlamlarını kıvırıp kullanacağız. Ateşin bacayı sardığı, acının yürekleri dağladığı bir ortamda, “suçlu” arama , “suçlu”yu bulma yerine, laf üreteceğiz.

Neymiş efendim?

Provokasyon!

Kimi şeylerin üst üste gelmesi bir rastlantı nasıl olurmuş!

*****
Ateş düştüğü yeri yaktı.

Ateş, “düştüğü yer”in dışında, ülkeyi yakacağa benziyor.

Sokak eylemleri, ardından gelen ölümler, hiç de iyi şeylerin habercisi değil!

Artık, geçimini düşünmekten başka düşüncesi olmayan insan/ların kaygılanmaya başladığı bir ortam yeşermeye başlıyor.

Yeşeren ağaçsa, kırlarsa, kısacası doğaysa, güzeldir.

İnsana umut verir, insanı geleceğe bağlar bu yeşerme.

Ama kaygı/ kötülük yeşeriyorsa, bu, hayra alamet değildir.

*****
Ateş düştüğü yeri yaktı.

Ateş, “düştüğü yer”in dışında, ülkeyi yakacağa benziyor.

Tokat’tan başlayan, bütün ülkeye yayılan gözyaşı, öfke vardı.

Mutlaka, her şehidin ayrı öyküsü vardı; o öyküler kaldı geride.

Giden gitti!

****
Teröre, 7 şehit daha verildi.

Ortada bir çatışma, iz sürme yok; pusu var.

“Provokasyon!” sözcüğü, hiçbir şeyi değiştirmez/ hafifletmez.

Ateş düştüğü yeri yaktı.

Ateş, “düştüğü yer”in dışında, ülkeyi yakacağa benziyor

****
Ateş düştüğü yeri yaktı.

“Analar ağlamasın!” dendi.

Oysa babalar da, kardeşler de... vatandaşlar da ağlıyor.