Gerek yok Azrail e ey yüce Tanrım Getlrlr canımı kendim veririm Dediler kefenin bir tek cebi yok Avucumda saklar alır gelirim Can dediğin bir lokmacık değil mi ..
Her zamanki köşesinde, yere bağdaş kurup oturmuştu Babam. Önünde değirmi tahtadan yer sofrası, üzerinde yarım şişe rakı, iki, ince belli çay bardağı, yarım ekmek..
Üfledim, güneş söndü ..
Ah! şiir ah! Vah şair vah. Babam rahmetli derdi: Oğlum şiir karın doyurmaz. Vallahi doğru söylemişsin Baba. Doyurmedı da. Merak ediyorum: bütün şairler açlıktan mı öldüler? Aşktan, sevdada..
toprak damlı evleri olan bir dağ köyünde virane bir evde daha on birinde babasından da büyük bir herife karı diye verdiler töremiz bu dediler al kuma..
yürek acısı da sevilir kimi zaman hüzün de sevilir ayrılık da ve kimi zaman ölüm de sevilir kimi zaman gönlüm kimi zaman ..
azrailin gereği yok alır bu canımı kendim gelirim derler ki kefenin bir tek cebi yok koyar avucuma alır gelirim can dediğin bir lokmacık değil mi dişimin kovuğu..
alemin derdini vurdu sırtıma çeke rmisin diye sormadı bile bir lokma canım var sığmaz tenime verdiğini geri aldı sormadı bile boşuna getirdi beni dünyaya ister ..
fethiye de bir meyhanede şişe yetmişlik ben yetmişlik oturduk seni konuştuk susuz saatlerce uykususz şişe boş kafam hoş dünya..
Deniz Yosun kokusu Martılar Dalgaların sesi Ve Mavinin en delisi gözlerindeki ..
Nerede, nasıl, ne zaman, umursamıyorum. Bir şekilde dünyadayım, yaşıyorum. Hayatı seviyorum. Tanr..