- Kategori
- Şiir
Büyülü Zamanlar

İŞTE BEN
Her zamanki köşesinde,
yere bağdaş kurup oturmuştu Babam.
Önünde değirmi tahtadan
yer sofrası,
üzerinde yarım şişe rakı,
iki, ince belli çay bardağı,
yarım ekmek,
bir tabak civil peynir.
Duvarda çakılı,
üzerinde dantel örtü olan
tahta rafın üzerindeki
Pilli radyoda
Hamiyet Yüceses söylüyor,
“Bir bahar akşamı rastladım size”
Biraz sonra akşam haberleri başlayacak.
Keyifle ince belliden iki yudum aldı.
Ardından iki yudum tabakhane suyundan içti.
Bir tutam cıvıl peynir yedi.
Babam Hamiyet Yüceses'i severdi.
Radyo spikeri saat ayarını veriyordu.
Saat 19 dedi.
Bir gong sesi duyuldu.
Yeleğinin saat cebinden
Bir zincirin ucuna bağlı
Şimendiferli saatini çıkardı ayarına baktı
Haberleri hiç kaçırmazdı.
Babam politikaya meraklıydı.
Demokrat parti yeni kurulmuştu.
Herkeste bir heyecan vardı.
Annem ismet Paşayı severdi.
Chp yanlısıydı.
“Taze boka çok sinek konar” diye söylendi.
Babam haberleri dinlerken uyuya kaldı.
Annem usulca sofrayı topluyordu.
Biz dört kardeş yatma vaktinin geldiğini anladık.
Yer yatağındaki yerlerimize yöneldik
Havada bir büyü vardı sanki.