Zaman, anlardan anılara doğru akarken, yitirirken farkına varmadığımız pek çok şey günün birinde anıların içinde gömülüp kaldığında daha da değerlenir. Gün gelir, bir fincan kahve tadında,..
Vakti zamanında, eteklerimde zil çaldığı, koşuşturmaktan yorgun düştüğüm günlerde her şeye yetişmek, her şeyi tastamam yapma azmine sahip olduğum zamanlar yaşadım. Zannederdim ki zaman geçtikçe, ço..
Hani derler ya arafta kalmak, sorumluklar yüklenerek ve de çok fazla şeyler beklenerek, herşeye, heryere yetiş(tiril)meye çalışan, sıkıntılı bir dönemin, bir neslin bireyleriz biz. Arafta kalanları..
Vakit akşamüzeriydi, hafiften alacakaranlık, dayımla ananem için yapılmış olan küçük tepsi mantı pişip, taşıp beni bekliyordu eve geldiğimde. Ya annem giderdi her gün ananeme günlük işlerini yapmak..
"Ama annecim hayretsin sen yaa" hafiften bir alay ve sızlanma vardı kızımın sesinde. "Eee bilerek mi yapıyorum, aaa" diye kendimi sıkça savunduğum sözlerden birini sarfederek olayı savuştur..
Sabah demlenmiş mis gibi çay, yanında kızarmış ekmek kokuları sarardı evleri. Ailece toplanılır, Allah ne verdiyse konulur, bazı günler daha özel, bazen sıradan yaplırdı sabah kahvaltıları. ..
Bir garip hüzün çöktü aniden, bir sızı kapladı yüreğimi. Birden kıpırdadı içim, geçmişe yolculuk vardı hücrelerimde. Bir fotoğraf karesi canlandı gözümde. Beşeri varlıktır i..
Nasıl da canı yanıyordu, nasılda içine işliyordu küçük parmağında ki o küçücük nasırın acısı. Düşündü..."Ya bu nasırı halletmeliydim, işte şimdi parmağım kangren oldu bu nasır yüzünden" dedi ke..
Yüzleşmek yürek ister... Zordur yüzleşmek, ve en zor olanı da insanın kendisiyle yüzleşmesidir... Cesaret edemezsin yüzleşmeye, korkarsın; Çünkü yüzleşmek; hesaplaşmak, hesap sormak, hesap ve..
bilmiyorum neden... durgun, mahsun, hüzünlü duruşum... solgun, dargın ve kırgınım... hatırla ey ben, yok yok en iyisi unutmak... herşeyi, herkesi... tıpkı hiç ya..
Yaşamayı seven, yaşamı dürüst ve içten yaşayan, evi, eşi ve iki yavrusunun annesi... ..
