Küçük bir kız çocuğu var aklımda… Koltuğun köşesine oturmuş, dudaklarını büzmüş, gözlerinden dökülen yaşları siliyor… Minicik dudakları arasından sadece “çok güzeldi ama” kelimeleri çıkıyor… Ağlıyor d..
Sabahları telefonumun saati değil de annemin sesiyle uyanmayı özledim. Ablamın düzenlediği odamı ve kitaplığı dağıtmayı, ekmek arası peynir hazırlayıp hızlı bir şekilde sokağa çıkmayı özledim. Dolap..
1981 yılında aslında istenmiyor olsam da geç alınan karardan dolayı hayattayım:)) Haritacıyım ve işi..