Hayat bazen, tek dokunuşla mat eder eskiyi. Yeni pencereler açılır görünen asi geleceğe. Mehtapta kara bulutların çarpışması, yerini güneşin keskin parlaklığına bırakır. Veryansın yoktu..
Yılar öncesinden, kimin koyduğu bile bilinmeyen, kuralların sarmış olduğu hayatında,soluk alamadığın lâhzalar ve nefes almak için çırpınışların.Her günün sıradan sabahlarına itirazsız uyanışla..
Her ne kadar kış kendini hissettirmeye çalışsa da ısrarla direniyor sonbahar, yapraklarını teslim etmemek için ağır esen rüzgârlara. Beklenen ay geldi çattı ve Kasımdan sonra daha bir kesinleşti yerin..
Hayatı gölgesine alıp beyaz bir kuğu gibi süzülerek akıp gidendir zaman. Soru sormadan, kendini yormadan, düşlerimizi geleceğe takıp, giderken saçlarımızı ağartıp vefasızca akıp giden zaman.....
Kuruntu yapıyoruz bazen, bezen kifayetsizleniyor dilimizin ucunda cümleler.Ağlıyoruz bazen mutluluktan, bazen üzüntüden.Yaramaz çocuklar gibi kızıyoruz kadere, elimizin hamuruyla Tanrının işin..
Bir yaz gecesi hatırasıyım. Haziran doğumluyum. Bilirler haziran doğumlular. Hele ki haziranın tam..