İnternette bir süredir trajikomik bir fıkra dolaşıyor. Hem güldüren hem düşündüren hayatın içinden bir fıkra. ''Doğudaki ilçelerimizden birinde, köpekler aşırı çoğalmış ve köpeklerin saldırıları..
Neden yazıyorum? Kimileri yazamadıkları için konuşurlar. Ben konuşamadığım için yazmaya başladım. Çocukluğumda ve gençlik yıllarımda dışa dönük, neşeli, konuşkan, cıvıl cıvıl biri olarak..
Askere gitmedim, hapishaneye düşmedim ama hastaneye sık sık giderim. İlk zamanlar tek kişilik odada kaldığım ve mecbur olmadıkça odadan dışarı çıkmadığım için kimseyle iletişimim olmadı. Zaman iç..
Bazen sebepsiz bir hüzün sarar içimi. Hüznü dağıtmak yerine, inadına dibine inmeyi severim. Bu gün de öyle günlerden biri. Uzun bir zamandan sonra ilk defa evde yalnızım. Dilimde en hüzünlü şarkılar...
Emekliyim ama, yaşamdan değil; işimden. Eşim ve iki kızımla birlikte İzmir’de yaşıyoruz. Yazmak, oku..