Biz beyaz yakalılar hep aynı şeyi söyler, hep aynı şeyleri yapar dururuz. Kendimize ait zamanın olmamasından yakınır ve hep dışarıda olan insanlara özeniriz. Özgür olacağımız günü hayal eder durur..
İnsanların yüzleri, gözleri ne çok şey anlatır. Yaşanmışlıklar, yaşanmamışlıklar hepsi yüzümüze yansır. Yüzümüz resim gibi, hepsini yansıtır. Oysa son zamanlarda baktığımda insanların yü..
Her bir yaşta, her bir yılda hayata daha farklı bakıyoruz, daha farklı sorguluyoruz. Çocukluk, gençlik yılları merakla, bekleyiş ve umut ile geçiyor. Sonraki dönemler bir kapanma uyuma döne..
Bazen cennette yaşıyoruz fark etmiyoruz, bazen ise cehennemdeyiz belki de ama görmüyoruz. Ya da görmek istemiyoruz. Hep bir arayış halindeyiz. Belki bu arayışı bıraksak nerede olduğumuzu ne yaptı..
