Merhaba, MilliyetBlog 'un ilkeli yönetiminin yanı sıra; sağlamış olduğu sürekli gelişim içindeki teknik imkan ile başlamış olduğum yazma serüvenim, gerek iş yaşamımdaki oldukça yoğun dönem ve gerekse özel yaşamımdaki düzenleme; yerimi bulma süreci ile -bu güzel serüvenim sekteye uğradı- koptu. Kısacası, hayat bazen her birimize -kendimize özel yazgısı ile- dayatabiliyor. Yaşam şartları her birimizi, zaman zaman sevdiğimiz uğraşlardan uzaklaştırabiliyor.

Her şeyi bir yana koyalım. Asıl önemli olan, ruhumuzun derinliklerinde yaşadıklarımız ile bu dünyadaki bedensel varlığımızın ifadesi olan sağlığımızdır. Mutlu insan; barışık birey olmak için; öncelikle sağlıklı insan olmak, en büyük değerdir. Ve tabii ki sevgi dolu bir çevrede yaşamak, daha doğrusu; sevgiyi paylaşmak ve bir sevgi çemberi yaratmak, bunun yanı sıra; tekamül yolunda insan/insanlar olarak, sürekli gelişim içinde olmak...

Benim için yazmak; yazma eyleminde estetik değerleri ortaya koyarak kendimi ifade edebilmek, en büyük mutluluklardan biri olsa gerek...  Yaşamın dayatmaları -acaba bu benim mazeretim olabilir mi.?.seçeneğini de ifade ederek, bu zorunluluklar- bazen beni yazıdan uzak tutsa da, klavye sesleri ile ekrana ya da kalemimle kağıda dökülmeyenler coşkum...