- Kategori
- Şiir
Acemi yolcu

Aydınlık bir gün doğuyor yeni umutlarla
Acemi bir yolcuyum
Gece ile gündüzün birleştiği bir yerlerdeyim
Zamanda bir durakta
Ne gecedir ne gündüz şimdi
Düşler kuruyorum sana ve dünyaya dair
Gülünç acemi çocuksu
Güüyorum kendime kendi kendime
Anlamsızlaşıyor sözcükler dilimin ucunda
Anlatamıyorum içimdeki sessizliğin kırılganlığını
Hep aynı sıradanlıkla dönen dünyaya ve sana
Yinede usanmıyorum korkmuyorum kaçmıyorum
Ama anlıyorum ki bu dünya bana göre değil
Ve anlıyorum ki artık gitme zamanı
Sessiz dalgalar gibi
Belki bir gün dönerim geri
Sesime ses veren olursa
Umut iklimleri avutmuyor çocuk yüreğimi
Çırpınıyorum suyuna yabancı bir balık gibi
Bulutlar geçer gökyüzümden
Geçer zaman içimden
Bir sen geçmezsin bu kentten
Ve anlıyorum ki bu dünya bana göre değil
Ve anlıyorum ki artık gitme zamanı
Sessiz bir gemi gibi
Blki bir gün dönerim geri
Sesime ses veren olursa
Ne kadar anlatırsam anlatayım
Yüreğimin dili de olsa kelimeler
Kelimeler acemi ben acemi
Sınırlı her şey kelimelerle
Ve sen hep çok uzaklardasın
Başka başka dünyalardasın
Aramızda sınır çizicilerin sınırları
Kapkara töreler gelenekler inançlar
Ve anlıyorum ki bu dünya bana göre değil
Ve anlıyorum ki artık gitme zamanı
Utangaç bir aşık gibi
Blki bir gün dönerim geri
Sesime ses veren olursa
Yağmur bulutları hüzünler taşıyor ömrüme
Bense hep güzel umutlu şeyler düşlüyorum
Seni bekliyorum gelen günlerin aydınlığında
Dedim ya düşler kuruyorum sana ve dünyaya dair
İnsanlar kardeş ve tok
Dünya mışıl mışıl derin uykularda huzurlu
Sen yanı başında yüreğimin
Halbuki hiçbiri olmuyor
Hırsla yakıyorum sigaramı
Boğuyorum kendimi dumanın hüznüne
Rakının sarhoşluğuna
Ve anlıyorum ki bu dünya bana göre değil
Ve anlıyorum ki artık gitme zamanı
Süzülüp gecenin karanlığına
Belki bir gün dönerim geri
Sesime ses veren olursa
Sesim sesini bekliyor
Duyuyor musun…