Acı tecrübe

Büyük ümitlerle, sonsuz heyecanlarla kurulan bir çok yuva sonunda hayal kırıklığı yaratarak yıkılır.
Yalnızca yuva değil, sonuç çoğu sevgide de aynıdır. O büyük aşk zaman gelir kirletilir.
Çoğumuzun gözünü maddi hırs bürümüştür, dizilerdeki o şaşaalı yaşantılara özentimiz yüzünden, ne
sağlam dostluklar ve beraberlikler yıkılmıştır. Tabii bınların değerini yalnızca kaybedince veya omuzuna
yaslanacak sevgiliyi yitirdiğimizde anlıyoruz. Filmlerdeki hayatın yalan olduğunu hala idrak edemeyenler
var. Çoğumuz yıkıldığımızda tutunacak bir el ararız. Hep arkamızda bize destek olacak, acılarımızı paylaşacak
şefkatli bir baba ararız. Maalesef Allah herkesi bir yaratmadığı için, yaşantınızdaki babayı seçme şansınız
olmadığı gibi, kimilerine değil destek olacak baba, düşünce kaldıracak, yardım edecek bir baba yerine,
kendi hayatına önem veren, evlatlarını hiçe sayan babalar denk geliyor.
Çektiğiniz acılardan kurtulayım derken, elinizi uzattığınız babanız bile sizi o çukurdan kurtarmak
yerine, sizi daha beter batasınız diye çukura itiyor. İnsan böyle bir babaya nasıl isyan etmez, nasıl
söyleyin lütfen!...
HAYAT BAZILARINA BÖYLE ACI TECRÜBELERLE YAŞAMAYI ÖĞRETİYOR....