Ada

Okyanusun ortasındaki, yalnız adayım

Suların altından bakarım dünyaya

Kimse yukarıdan bakınca fark etmez beni

Hep mavi sular örter üstümü...

Sadece senede bir gün çıkarım su üstüne

O zaman tüm dünya, fark eder beni

Yükseklerden geçen göçmen kuşlar bile

Uzun yolculuklarına çıkmış, yine sıcağı ararlar

Çok uzundur yolları, bitmeyecekmiş gibi

Biter birgün, ulaşırlar hedeflerine

Kimse bilmez, ben olmasam ulaşamaz

Başarılı olamazlar, hayat denen uzun yolda...

Ben yalnız adayım

Hep maviler gizler beni kimse görmesin diye

Ve zamanı gelince, ortaya çıkıp

Yorgun yüreklerin dinlendiği, nefes aldığı

Bir sığınak olurum.

Kuşlar ben olmasam bomboş okyanusta dinlenemez

Maviliklere düşüp ölürler.

Ama ben zamanı gelince onlar için

Hazır olur beklerim.

Veda etmeden terk ederler beni

Devam ederler uzun yollarına

Ben arkalarından sallayacak

Kolu kanadı olmayan yalnız ada

Gömülür beklerim yine mavi sularda

Bir dahaki seferi, bir dahaki yolculuğu!

Mavi mavi bakarım dünyaya

Ondandır kırılmamam, incinmemem

Ama kimse fark etmez yukardan

Var oluş nedenim, senede bir gün

Göçmen kuşları hedeflerine ulaştırabilmek.

Kimsenin ne kadar önemli bir iş yaptığımı

Varlığımı bile bilmediği

YALNIZ ADAYIM BEN

DÜNYA DÖNDÜKÇE,

SENEDE BİR GÜN

ORTAYA ÇIKIP

YÜREKLERİ DİNLENDİREN

YALNIZ ADAYIM...