Adalet

Duvarda yazıyor, temeli adalet mülkün,
Adil olmak düşer, Hâkim'e ilkin,
Yüzü gülmeli, olmalı sakin.
Hırçınlık sana hiç yakışmıyor, Hâkim bey!

Başlamadan, daha duruşma,
İşin hiç rast gitmez mi?
Haşlamadan katibeyi huzurda.
Örnek olmalısın, sen Hâkim bey!

Tarafları dinlemeden,
Kim ne söylüyor bilmeden,
Doğru karar çıkar mı hiç?
Kan damlayan, bu yüzden Hâkim bey!

İfadeler samimi, yok şahide ihtiyaç.
Peşin hüküm vermeyi bıraksan,
Dönüp doğaya bir baksan,
Canlının kendini koruma içgüdüsünü, görürsün sen Hâkim bey!

Bilirsin!
Hukukta meşru müdafaa kavramı var.
Bir tehlike görünce, kendini savunur canlılar.
Darp yok,
Kan yok,
Hangi vicdan, haksız yere ceza verir, Hâkim bey?

Mülk değildir, Kadı'ya makam.
Olur böyle haksızlıklar, çekmem hiç gam.
Huzuru mahşerde hakkımı, mutlaka alacağım.
Musalla taşında yatarken sen.
Hakkım sana helal değil Hâkim bey!