Adam 15

Cenazedeki adamın kim olduğunu bulmak için kasabayı şöyle bir turlasa da pek bir sonuç elde edemedi.Zaten sorsaydı da muhtemelen o kadar güvensiz bir sesle bunu yapardı ki karşı tarafta şüpheden başka bir şey uyandırmazdı.

Çevresinde her şeyi olan insanların aslında hiçkimse olduğu düşüncesi , sözümona hiç kimse olmaya özenen hiç kimselerin uzaktan yaptığı bir yakıştırmadan ibaret olabilirdi.Bu hiç kimselerin herşeyden kastı hep imrendikleri noktalar olurdu.

Yani kişi karşısındakinin düşüncesi ile değer kaybetmez , sabit bir hayatı sarmalardı , öte yandan bu hiç kimsenin karşı tarafın her şeyinin olduğu yargısına varması ve bu her şeye ulaşamamanın verdiği diş gıcırtısı bir anda her şeye sahip olanı hiç kimseye indirgerdi asıl hiç kimse tarafından.Bu ayna felsefesinde roller de her şey ve hiç kimse de her an değişebilirdi.

Hiçbir şeyi olmayan kimselerin aslında önemli bazı şeylere sahip olduğu , her şeye sahip olan tarafından  pek önemsenmezdi.Zira gerçekten her şeyi olan asla özenmezdi. Ama bazı şeylere sahip olanda bulunan noktalar her şeyi olanda azalmaya başladığında bu sefer roller paylaşılırdı.

‘’Herşeyi olan aslında hiçkimsedir’’ diye düşündü adam. Herşey nedir? Tüm evreni içine alması ihtimal dahilinde olmadığından her şeyi olanı , içinde hiçbir şeyi olmayanlarda ya da bazı şeyleri olanlarda bulunmayan noktaların tamamen yer aldığı kimseler olarak görürsek , o zaman her şey kavramı insanların imrendikleri tüm olgulara eşit olurdu.

Adam aynaya baktı ve ‘’hiçbirşeyim yok ama hiçkimse değilim’’ dedi. Çünkü var olan tüm dünyasal gücü reddedersem bu benim kendi gücüm olarak bana geri döner.Örneğin para beni güç sahibi yaparken aynı zamanda hiç kimsedeki huzurdan uzaklaştırıyorsa o zaman benim yaşamım zamanın kendi akışında ve beni mutlu ederek sürmelidir.

Başkalarının bakış açısı , her şey ya da hiçbir şey yargıları da aynadır ve kişiye kendi zayıflığını itiraf eder.

İşte kişi her şeyde gördüğüne sahip olmak istediğinde hırs oluşur.