Adamlık mı?

Nefret ? Aşk ? 
Nasıl bir illettir bu vicdan denilen olay. En kahrolası cezayı insan kendi kendine verebilir mi ? Kesinlikle evet ! Malesef ...
Aşkla nefret arasında nasıl bir ince çizgi varsa artık biz o ince çizgiyi bir türlü bulamıyoruz. Nefretimin hatsafa olduğu dönemlerde öyle bir bakıyor ki hay ağzına s***. S*ktin yine hayatımı diyorum.Aşk insanlarda güzel kelimlerin doğmasına sebep verirken bende paso küfüre sebebiyet veriyor o ayrı bir mevzu zaten.

Normal olsam normal bir ADAMLA işim olurdu diye dşünmekteyim. Erkekler ADAMLIĞINA laf söyletmezler. Zannederler ki erkeklikle ADAMLIK aynı şey.

Cıkkkkk o öyle değil işte şekerim. İnce bir ses tonuyla konuşabilir , kırılgan olabilir , gözyaşlarımızı doğal bir şekilde orta yerde dökebilir hatta jelibonla mutlu olabiliriz ama ADAMLIĞI tüm erkeklerden iyi bildiğimize dair son noktayı koyarız.

Sen karşındakini herşeyden önce insanlığını yıkıp geçerek ADAM olamıyorsun malesef. Maço maço konuşup , het höt deyip susturmaya çalışarak da olamıyorsun. Ya da ADAM'ım deyip ADAMLIKTAN bihaber olduğunda da zaten otomatikman olmuyorsun. Yok yok şekerim senden olmuyor zorlama. Sen ADAMLIĞINI zamanında gömmüşsün bile. Başın sağolsun o meziyet artık sende yok.

ADAMLIK erkek olup , bir organın dışarda sallanması değil. O önündeki hiç değil. ADAMLIK ruhta kalpte biter. Tabi doğal olarak bunlardan da haberin yok senin. Diyelim ki bir kaza geçirdin ve malum yerin koptu eeee o zaman n' olacak ? ADAMLIĞIN mı kopmuş olacak?

CIKKK CIKKKK yazık ama çok üzülürüz sonra. Kim daha sonra bizim hayatımızı ...

Öpüldünüz, sevgiler