Adım soğuk kadın kaldı.

Bıktığım çocuk oyunları...

"Dünyada kurallar, oyun aktörleri değişirken,

Savaşlara, caniliklere yazılaçak söz bulunamazken

Gazetelerde bomba patlamasından, kopmuş kolların bacakların resimleri , ölüm haberi yazılırken

Tok olan insanlara yetiştire bimek için "açlığa çare bulamayan"

Evinden sokağa atılmış yazmalar toprağa karışırken"

"Senin utanmayan insanlığını belli eden yüzünde çıkan yaradan banane,"

Otöbüsde sol cama bakarak giderken sağ tarafta kacanlar,

Şarabın adı ise,

Bir ekmeği bölüşüp, suya bandırarak yemek ise,

Aydınlık yerini, karanlığa bırakıp giderken

çekirgelerde sahneyi kurbağalara bırakır ise,

O zaman,

Aşk tanrısı,koştukça

öyle bir şiir geliyor diyor, yollara

nispet yapan güzel

Belki bir yokluk.

Belki hiçliğin uzantısı.

Belki bir mecburiyetin terk edilişi.

Belki de bir alışkanlık.

Belkide son şanstı

Belki kalabalık akşam yemeğinde " dört defa tekrarlanan isim ve o da bu yemeği sevdi "denilmesi, şaşkınlığim....

Belkide bir kahvaltıydı sıcak mis gibi kokan sütle,

Bir şey vardı ki:’’Iskalamıştı aşk yine kim bilir kaçıncı kez irdelese de irdelemese de onaylasa da onaylamasa da.’’

Ve geç kalınmışlığın coğrafyasında vücut bulmuştu aşk bir kez daha kavuşmama gerçeğini teğet geçemezken...

Bitmek bilmeyen yollardan o sanmıştı... Aşka inancını yitiren vücut

"durağı olmayan bir yerde oturmak" istiyordu hiç kalkmamacasına,

Hiç gerçekler...

Farkında değiller "bilmiyorum"

Kendilerinin gerçeğini dinlemeden,

Aşkıda arkadaşlığıda,

Sözü saygıyı insanlığı,

Aldıkları nefeside kirlettiler.

Gözümü kapattım

Uyuyormuş gibi yaptım,

Kulağımı kapattım

duymuyormuş gibi yaptım

Artık ağzımıda kapattım

Konuşamıyormuş gibi yapıyorum...

Birgül Ekim.

Ucunu göremediğim kadar Özgürlük, Aldırmadan hiç birşeye, bütün kuralları kırıyorum Ne olursa o..