Adın batsın

Dağları deldiren de sen,

Çöllere düşüren de sen,

Gece gündüz uyutmayıp,

Cayır cayır yakan da yine sen…

Sulara kaptırdın yarınımı dünümü,

Hiç acımadan bitirdin ömrümü,

Diyar diyar aradım bulamadım,

Nerde bıraktın sen gönlümü…

Adına şiirler yazdırırsın,

Türlü türlü ağıtlar yaktırırsın,

Ne diyeyim ey ayrılık sana,

Senin de adın batsın…

Yıkılasın yok olup kaybolasın,

Sende her acıdan tat alasın,

Kaybedesin yitiresin tüm umutlarını,

Ey ayrılık senin de adın batsın…

Yanına bir yoldaş bulamayasın,

Unutulsun varlığın hatırlanmasın,

Bir gün olmasın ki sinen yanmasın,

 Ey ayrılık senin de adın batsın…

Bitmesin gittikçe yolun uzasın,

Dinmesin çektikçe acıların çoğalsın,

Bir hiçbir yalan olasın,

Son kurbanın yine kendin olasın,

Gecen gündüzün belli olmasın,

Çıldırıp çaresizlikten kahrolasın,

Özümde benlik bırakmadın,

Ey ayrılık senin de adın batsın…

Erhan TÜRKAY