- Kategori
- Şiir
Adresini bilmediğim kadına...

...
Açık yine pencerem, perdeler süzülü verdi sağlı sollu sen giriverince içeri...
Gür ve kır saçlarımı okşar gibi dağılı verdin odaya.
Sen yaramaz sevgili,
Ben uslanmaz velet!Dağıttık ortalığı bak yine...
Oysa geç kalmıştık vakitsiz geçen trene, ardından baka kaldık geçen zaman...
Gözlerde anlam veremediğimiz hüzünlü bir tebessüm sımsıkı sarıldık birbirimize.
Geçmişimizi bıraktığımız tren garında...
Sen Zamana inat hiç taviz vermeyen hırçın bir peri,
Ben küllenmiş huysuz ihtiyar yüreğimle bir adam.
http://elestirmen.21o.org/2010/01/su-kisa-omrumde-ben-ne-insanlar-gordum/