- Kategori
- Ekolojik Yaşam
AĞAÇSIZ TOPRAKLARIN ÇIĞLIĞI
Travmaya uğramış kadın ve çocukların görüntüsü karşısında içiniz tel tel olur,yüreğiniz ağzınıza geliverir.Acizliğinizi hisseder,elimden bir şey gelir mi diye düşünürsünüz?Bu durumda yapılacak şeyler varsa bulup yapmak insan olmanın gereğidir.Yani içinde bir kalp taşıyan insanlar herşeyi unutup yardıma koşarlar. İşte yeşili olmayan topraklar da afete uğramış insanlar gibidir.Ne yapacaklarını bilemez ve derdini anlayacak gönüller arar dururlar.Önce beslenemeyip aç kalan hayvanlar orayı terkederler.Sonra yavaşça toprağın üst kısmı soyulmaya başlar.Zaman geçtikçe toprak fakirleşir,güçsüzleşir ve hastalığa yakalanmış çocuklar gibi yardım edeceklerin yolunu gözler dururlar.
Bu dağlar-tepeler hep böyle miydi dersiniz?Hiç sanmıyorum,avrupanın kan emici emperyalist düşünceleri içimize işlediğinden beri her güzelliği bize ait sandık.Kesip,paketleyip evlerimize getirme yarışına girdik.Kestik,kestik ama hiç dikmek aklımıza gelmedi.Buralar nasılsa bizimdi,her zaman gelir,olanı götürürüz dedik.Ama öyle olmadı,o kadar zarar verdik ki bir türlü kendini toplayamadı.Her şey kötüye gitti ama ne gam? Sömüren insanlar tabiata verdikleri zarara hiç üzülmediler,timsah gözyaşı bile dökmediler.Sadece sömürecek başka yerler aradılar,çünkü sömürmeden yaşayamazlardı.
İşler gittikçe kötüledi ancak yapılanları görenler çaresizliği yudumladılar.Seyredip bir şey yapamayanlar çekilen acıları ikiye-üçe katladılar.Hemen yaralar temizlenmeli ve itinayla pansuman yapılmalıydı.Bu duruma ağaçları kaybederek düştüğümüze göre ağaçlar baş tacı yapılmalıydı.Ağaç deyip de geçmeyelim,gölgesiyle-meyveleriyle etrafına çok faydalı canlılardı.Öyleyse yapılan tahribata inat her tarafı ağaçla donatmalıyız.Eğer kuşlar başta olmak üzere mutlu hayvanlar görmek istiyorsak etrafımızdaki ağaçları artırmalıyız.
Peki ama nasıl dediğinizi duyar gibiyim.Bunun için ilk adım tohum denilen mucizelere hak ettikleri saygıyı gösterelim.Çevremizdeki tohumları toplayıp,sevdikleri ortama taşınmalarına yardımcı olabiliriz.Küçük keselere koyup,yanımızda bulunduralım,arabamızda taşıyalım.Nerede yol kenarı,nerede çeşme başı,su kenarı görürsek toprağa gömüp,onları zenginleştirelim.Eğer boş vakit bulabilirsek aşı denemeleri yapalım.Yaralı ve kan kaybeden doğamıza ilk yardımı yapacak gönüllülerimizi hasretle bekleyenlerimizi daha fazla üzmemeliyiz diye düşünüyorum.Bizleri sömürenlerden ayıracak hareketlerimizibekleyen yaralıları lütfen unutmayalım.Toprağa gömeceğimiz tohumlar belki suni teneffüs yada kalp masajı kadar önemli görevi yerine getirecektir.Mutlu canlılara kavuşmak ancak böyle mümkün olabilir.Eğer ağaçsız toprakların çığlığını duyabiliyorsanız,bu mucize tohumlardaki gerçeği anlamaya çalışalım.Birbirini çağıran ana-çocuk seslerinde olduğu gibi onları bir araya getirmeye çalışalım.