Ahmet Türk: Öcalan çekilmemizi istemedi...

Ali Sirmen’in “Sine-i aşiret ve Anayasa Mahkemesi” başlıklı yazısının girişi şöyle:

“DTP adına Ahmet Türk sine-i millete dönme kararını açıkladığında, nekre bir dostum kahkaha patlattı ve aynen şunları söyledi:

-Aşiret reisi sine-is millete değil, olsa olsa sine-i aşirete dönebilir.

Sonra da sürdürdü:
-Kürt sorunun ana etkenlerinden biri, 21. yüzyılda hâlâ feodal yapının, aşiret ilişkilerinin , töre cinayetlerinin sürmesidir.

Hızını alamadı:
-Bir de sürekli demokrasiden söz ediyorlar.

Aşiret düzeninde demokrasi mi olurmuş? (...) tabii ki bundan söz söz etmezler ve canları sıkılınca da sine-i millet diye sine-i aşirete çekiliverirler.” (Cumhuriyet, 17 Aralık 2009)

Eski DTP’lilerin “feodal yapı”ya, “aşiret ilişkileri”ne, “töre cinayetleri”ne ilişkin bir çözümleri var mı?

Bunlar, “sorun” değil mi?

“Açılım”ın içinde bunların adı geçiyor mu?

*****

Ahmet Türk, partileri kapatılırsa, “sine-i millet” döneceklerini söyledi; istifa dilekçelerini yazdılar. Sonra istifadan vazgeçtiler.

Niye?

MHP, istifaların kabulü yönünde oy kullanacaklarını açıklarken, CHP ile AKP bu konuda sessiz kaldı.

Sessizlik ürkütücüdür?

*****
“Sine-i millet döneriz!” dedikten sonra, bundan vazgeçmek, sorgulanmalı mı?

Politikada böyle manevralar olur. Böyle “güç gösterisi”ne dönük girişimler, kararlı görünüşler, sonuçta “boş” çıkar. Eski DTP’li milletvekilleri de, kararlarından vazgeçmekle “boş” duruma düşmüşlerdir.

Doğru mu yaptılar?

Yaptıkları yanlıştı!

Onları “doğru”ya kim/ler yöneltti?

Asıl sorgulanması gereken de bu olmalı.

“Tabanın sesine kulak vermek”, o denli inandırıcı olamaz.

Diyabakır milletvekili Selahattin Demirtaş ne dedi?

"Parti Meclisi bize ’bekleyin’ dedi.”

Ama...

Ahmet Türk, istifadan niye vazgeçtiklerini şöyle açıkladı:

“Çarşamba günü İmralı’da sayın Öcalan’la avukatları bir görüşme yaptılar bu görüşme sonucunda sayın Öcalan da parlamento zemininin terk edilmesinin doğru olmadığını ve mücadelenin devam etmesini istediğini bize ilettiler.

*****
Eski DTP’lilerin BDP'de örgütlenmeleri söz konusu.

Eski DTP’liler, umalım, katılacakları yeni partiyi ayakta tutarlar!

Bizde parti kurmak kolay, yaşatmak zordur.

Ya halk, kurulan partiyi “yaşarken kapatır” ya da parti yöneticileri partinin kapanması için ellerinden geleni esirgemezler.

Tıpkı eski DTP anlayışını sürdürenler gibi...