Akşam olunca

Akşam olmuş,

Kapımı kapatmışım,

Kalbim kendime açık,

Gelen karanlığın yalnızlığına inat

İnsanlara hazır beklerim.

Geçtikçe zaman,

Saatin tekerine çomak sokar birileri.

Akrep, yelkovan durur sanki.

Dalar gözlerim, öbeklenir beynimde umutlar,

Umutla beklenenler,

Ünlemler, acabalar, sorular.

Yakıp bir çoban ateşi semahla Raks ederek 

Etrafımda dönerler, dönerler.

Gözlerime ve beynime sisli bir perde inene kadar..

Raks biter, ateş söner.

Kapımda ses ne gezer.

Ne gelen, ne arayan, ne  bir soran var.

Görünmez beynimi okumaktan satırlar.

Televizyona anlamsız bakışlarım giderek donar.

Belki diye sofra donatırım,

Rakı boğazımı yakar.

Lokmalar geçmez

Kat kat düğümler arasından.

Ellerimle boğarım hıçkırıkları…

Ağlamak gören olmayınca  tatsız.

Ah yanımda babam olsa

Korkularım da biter.

Umursamam, satarım anasını dünyanın.

Rahat bir uyku çeker,

Sabaha keyfime bakarım.