Alacakaranlık

Yüce dağların gölgesi
Düşünce güneşin yüzüne
Alaca bir karanlık çöker
Dünyanın gözlerine
Yıldızlar belirir kasvet çökmüş
Mavi gökyüzünde
Ateş böcekleri yanıp söner
Karanlığın içinde
Ulu çınarlar, asırlık kayınlar,
Uzanırken ormanda
Yüreğime bir hüzün çöker
Bakar kalırım ben ona
Kuşların cıvıltısı durur
Güneş batınca
Arı uç'sa kanat sesi duyulur
Gecenin zifiri karanlığında
İşte hayallerim, rüyaya dönüşür
Karanlık gecenin gölgesinde
Yıldızlarla bezeli atlas döşeğimde
Dalmışken derin Uykuya
Bir şarkı düşer aklıma
Söylemesini bilmesemde
Takılır dilime “hüzünlüyüm” sadece
Bitmez mi bu gece
Bir şişe durur rafın üstünde
İki kadeh mey var dibinde
Kararsızım hüznümü arasam mı
Şişenin içinde
Elim durmaz uzanır kadehe
Bir kadeh iki kadeh üçüncüde
Uçtum ben alaca karanlığın içinde

Necati Kavlak