- Kategori
- Şiir
Algın
uyudum her yeri bi güzel uyudum
gözümü kaldırıp altından baktım her yere
çapak kalmamıştı kıyıda
köşede
sonra karşısına geçip aynanın ovdum
bastıra bastıra
tuza bulanmış kapaklarını çünkü
sürülmüştü alışkanlık her köşesine
kusura baktım
mükemmel görünüyordu alelade
bi yağmur yağıyordu dümenden
paçama tünemiş üç beş çamur ve
pembe yanakları övülmezliğimin
keşke dedim canıma
tak deseydi
açardım hemen kapımı büyümeden önce
bana sular gibi sesinden az versen
terli de değilim
öykündüğüme bakma hırıltısına kalbimin
ani ölüm acısı
iki kapı arası hezeyanda kaldım ama
iyiyim
güneşi batırıyorum parmağıma
her şeyi denedikten sonra
yine kasım akıyor
dokuz
on
onbir
kii
bir
...