- Kategori
- Şiir
Beklerken
bütün kadınları tenzih ediyorum
ve erkekleri
insanlık ölmüş
balkona çıkıyorum
evler nasıl da samimi
içten
odaları kimbilir nasıl şevkatli
korugan
bilmem ki ne değiyor yüzüme rüzgar mı
yoksa tepe
içinde ceviz barındıran
bi ses atsan
yıkık suratları onarmaya çalışıyorum
hangi kelimeyi nereye koyacağımı bilemiyorum
kaideler yıkılıyor durmadan
iyiyim iyi
tenekeler çalıyorum
kedi eşliğinde
buruş buruş bi bulut gelir birazdan
yağar rahmet
cama çıkarım üçer beşer atlayıp
merdivenleri
terini silerim
içimde hıçkıran kuş sesi
hani hikayeler anlatırdın
paslı kapılı perili
çerçeveleyip geceye astım
haberin olsun
sen otur
kapıya bakıp geleyim
uykum gelecekti
belki duymam
kırıldı zaman