Alirıza Amca'nın suçu ne?

***

İzlediği diziler yüzünden beyni bir sünger gibi olmuş biriyle otobüs yolculuğu yapıyorduk. Kör talihim beni yine, sorunlu birinin yanında beş saatlik bir yolculuğa mahkum etmişti.

-Abi şimdi sen bana söyle. Bu Fatmagül ün suçu ne abicim? Söylesene.

Cevap vermesem bir türlü, versem ise işin içinden çıkamam ki. Şöyle bir baktım suratına. Tükürmek istedim ama bana yakışmazdı. Ah bir yakışacaktı ki, daha neler yapmazdım dedim kendi kendime. Ama yok dikmiş gözlerini bana, bir cevap bekliyordu.

-Suçu muçu yok adı öyle. Orada ironi yapmış, senarist dedim.

Suratıma bön bön baktı. Bir şey anlamadığı açıktı.

-Anlamadım abi. Senarist ne yapmış bilemem ama ben Fatmagül den bahsediyorum sana. Onun suçu ne abi. Söyle bana. De ki bir tek suçu var şu. Tamam abimsin o zaman. Dedi. Yine aynı bakışlar üzerimde.

Sanki abisi olmaya can atıyordum. Hayır şöyle iri yarı gözükmese gözüme, vuracağım suratına iki tane. Yollayacağım ama mümkün değil. Çok rahat iyi bir dayak yerdim. Hem de bahiste bana oynayan kimse olmazdı. O kadar açıktı. Bu adam kötü bir şanstı, bir felaketti beni bulmuştu.

-Bak kardeşim yani durum şu. Bazen bir söz söylediğinde ya da bir soru sorduğunda oradaki amaç başka bir noktaya temas etmektir. Burada kızımız Fatmagül tecavüze uğruyor sonra hak etmediği olaylar yaşıyor ya. İşte hak etmiyor yani anla. Yani suçu yok. Onu zorla şeettmişler anladın mı. Suçu muçu yok. Dedim.

Şöyle bir baktı bana. Evet yahu anlamış gibiydi.

-Tamam abimsin. Anladım seni. Bu defa anladım. Tabi ya. Ben bunu nasıl düşünemedim ki?

Ulan salak düşünebilsen daha neler bulacaksın ama sakın ha, dokunma anladı sus dedim kendi kendime.

-Peki abi Alirıza Amca’nın hali ne peki. Adam felç oldu. Başına gelmeyen kalmadı. Şimdi gözleriyle konuşmaya çalışıyor. Abi yazık değil mi ona. Yani onun suçu ne, değil mi? Dedi.

Vay be hakikaten anlamış beni. Tabi ya aynı durum söz konusu.

-Şimdi bu dizinin adı "Alirıza’nın Suçu Ne" de olabilir haklısın. Dedim. Amacım onu ödüllendirmek. Belki susar, belki.

-Aman abimsin ama Alirıza Amca’yı cümle aleme şeettireceksin. Allahıma kitabıma dalarım suratına dedi. Birden çakmak çakmak gözleriyle bana baktı. Ardından bütün gücüyle beni itti. Ardından,

-Kim oluyorsun ulan sen Alirıza amcama laf ediyorsun. Şerefsiz. Dedi.

Koridor tarafında olmasam düşmezdim. Ama düştüm. Ayaklarım koltukta kalmayı tercih ettiği için, kafam yerde öylece kalıverdim. Yaşadıklarım konusunda şoka uğramıştım. Ve o an muavinin koşarak üzerime doğru geldiğini görüyordum.

Ayağa kalkmış, ayaklarımı koltuktan atacaktı ki, muavin onu tuttu. Ben aynı pozisyonda kalmıştım. Kalkmaya çalışıyordum ama nafile. Biri de elini uzatıp yardım etmiyordu ki. Rezil olmuştum. Daha ötesi yoktu.

Muavin onu sakinleştirmeye çalışıyordu.

-Kardeşim yapma adama yazık değil mi? Bak yakışıyor mu sana. Dedi onu tutarken.

Muavine yan gözle şöyle bir baktı.

-Bak abi, benim Amcama küfür etti. Cümle alem üzerinden geçsin dedi. Abi söyle ne yapayım. Bu adam sapık değil mi sen söyle. Bunun amacı ne belli değil. Hem baksana suratına. Bak bak. Tipik bir tecavüzcü suratı değil mi? dedi. Provokasyon başlamak üzereydi.

İkisi de aynı anda dönüp suratıma baktılar. Ters durmaktan suratıma kan toplamıştı Yanaklarım aşağı sarkmıştı . Acaba nasıl görünüyordum diye düşünürken,

-Kardeşim bıraksın ayaklarımı kaldırsana beni, bu herif manyağın teki dedim. Ama muavin bana karşı tepkisiz kaldı. Demek ki görüntüm hiç de iyi değildi.

-Geçenlerde böyle biri daha vardı. Tekme tokat attık otobüsten. Yanındaki genç çocuk uyurken taciz etmek istedi. Yoksa böyle bir şey mi. Dokundu mu sana ulan bu şerefsiz dedi muavin.

Evet linç edilmek üzereydim. Yarım akıllı birinin cevabına kalmıştı tüm kaderim.

-Ya etmez mi ya dedi, sonra ayaklarımı koltuktan aşağı doğru fırlattı.

Sonrasını çok fazla hatırlamıyorum.

Doğrusu hatırlamak istemiyorum.