Alışmak için tanımak, tanımak için yaşamak gerek...

Evet. Bu kavramların hepsine birden ruhumuzda yer vermek için, tanımak, tanımak için de yaşamak gerek. Biz ve onlar ayırımını kaldırmak için, tanımak, tanımak için de yaşamak gerek. Hep derim ya. Basın yayın organlarına büyük işler düşüyor diye. En temelden. Çocuk oyunları. Çocuk oyunları ekip oyuncuları, fiziksel engeli olan ve olmayan kişilerle sahnelenebilir. Engellilik konusu dillendirilmeksizin konular oyunun akışına uygun sahnelenebilir. Böylelikle zamanla zihinlerde ayrımlar oluşmaz, oluşsa da; ayırım kavramının eritilmesi daha az zaman alır. Başka bir önerim de, televizyonlarda en çok izlenen programları, özellikle haber içerikli programları, fiziksel engeli olan ve olmayan en az iki kişi sunabilir. Zamanla göz aşinalığı olacaktır. Engellilik kavramı yokmuşçasına bir izlenim oluşacaktır. İşte bu noktada zihinlerde yavaş yavaş hareketlenmeler olacaktır. Ve belki de hisler de değişecektir. Bu yazdığım, uygulamaya geçirilirse, ayrımcılığı en aza indirmek, hiç de uzak olmasak gerek.