Allah'tan ümit kesilmez

Su savaşları televizyon ekranları marifetiyle gözümüze sokuluyor son günlerde. Çeşme başında mikrofon uzatılan iki kadından biri diğerini göstererek "Dün su yüzünden vuruştuyduk bununla, bugün çay yaptım barıştık" diyor.

Vuruşma kelimesine takılmayalım, alt tarafı bidonla kafasına vurmuştur birkaç kere, arada da elini saçına dolayıp silkelemiştir azıcık ucundan. Ama öfkesi saman alevi gibidir, parladığı gibi sönüverir. Bağışlayıcıdır benim halkım. Bir gün önce kafasını kırdığı komşusuna çay yapar, bir ay önce yuhaladığı partiye oy atar. Geçip gidince unutulur her şey, işi tatlıya bağlar.

Seçimden önce suyu idareli vermek yerine bol keseden dağıtanlara da şimdi küfürü, altı ay sonraki seçimlerde de oyu basar. Sağı solu belli olmadığından veya tutarsızlığından değil heyhat, sadece bağışlamakla karışık unutkanlığından. Birkaç günde bir sıfırlamasa hafızasını, sadece dört senede bir hatırlandığını hatırlayabilse bir kere, yapmazdı belki ama hem bağışlayıcıdır gelenekten, hem de unutkandır ezelden.

Biz İstanbul ahalisi olarak Ankara’nın haline bakıp kendi geleceğimizi bile görmüyor gibiyiz.
Bir ülkenin koskoca başkenti susuzluğa teslim olmuş bize ne.
Başkent Ankara olabilir ama İstanbul başka, İstanbul Türkiye’nin kalbi.
Para İstanbul’da.
Parasıyla değil mi diye diye suyu harcama lüksü ve aymazlığının hoş bir karışımı olarak bakıyoruz yedi tepeden biz şu Ankara’nın hallerine.
Yok canım, kimse İstanbul’u susuzluğa mahkum filan edemez diyerek, İstanbul’u teslim ettiklerimizin gösterecekleri kerameti bekliyoruz biz.
Yaz ortasında kömür dağıtmayı başaranlar, elbet asıl lazım olan suyu da dağıtırlar diyoruz ve inancımızı kaybetmiyoruz.

Allah’ın işi işte, Çin’i sele boğan rahmeti artık ne günah işlediysek bize göstermiyor diyenler de olabilir elbet. Bir de şu yönden düşünebilirler tabii, Çin ne günah işledi ki rahmetin ucu orada fazla kaçtı acaba? Sevap ve günaha indirgenen dar düşüncelerde bile boy veremeyip boğulmamız işten değil maazallah. Ne biz Türküz bize bir şey olmaz milliyetçiliğimiz, ne Allahın işi işte dindarlığımız bizi kurtarmaz böyle bir durumda.

Biliyoruz, Allahtan umut kesilmez.
Kesilen belediyelerin sorumluluğundaki musluk suyudur sadece.
Allah’ın hikmetinden sual olunmaz da, daha metropollerin suyunu yönetemeyenlerden de mi olmayacak?
Bu gidişle sualler sorulacak ama verilemeyen cevapların peşine düşmek yine unutulacak.
Önce tedbir sonra tevekkül’ün manasını hatırlatacak cinstendir yaşadıklarımız.