Altı ay boşa geçti bir bir ömrümden

Altı Ay Boşa Geçti bir-bir Ömrümden

Otuz yıl bekledim her gün hasretle

Yazdıklarım bir eser kalacak diye

Bir düş, hayal, bir rüya gibi azimle

Heyecan dolu dizgin, dolacak diye

Bir at lı atıyla geldi, nal sesi gür

Anlamayınca laf tan istersen öldür

Birde hoş kişnemesi vardı beygirin

Arzu ederseniz buyur sizde girin,

Altı Ay Boşa Geçti bir-bir Ömrümden

Bir-bir çöküp göçtü, her şey bedenimden

Heyecan yok gibi oldu, sevincimden

Altı Ay Boşa Geçti bir-bir Ömrümden

Kendi paranla düşman olursun, derler ya

Bizimki de öyle; ne versen yerler ya

Ha şimdi çıkacak, oldu! ha olacak,

Derken işte kırıldı sap, kırıldı nacak;

Haşmetine bakarsın, bir selvi boylu

Al yazmalı, konuşması; iyi huylu

Sözün eri, erkek dersin, hem de tüylü

Birde çeker ki cama perdeyi-tülü

Altı Ay Boşa Geçti bir-bir Ömrümden

Yok say artık dost uğruna bir kez daha

Gitti ömrüm kayboldu zaman bir daha

Hazım çekemem, korkuyorum kendimden

Şahlanmış at, koşuyor önden dörtnala

Bindik arabasına, bir heyecanla

Şoför acımasız bıyıkları pala

Altı Ay Boşa Geçti bir-bir Ömrümden

2008 Yaşar Türkmen