Farkında mıyız hayatın...

Bilinmez aşkını ne engelli ve barikatlı yollardan geçerek yaşadı ve yaşattı.

Yollar eridi bu sevdadan bilinirmi acaba, yoksa kimbilir belkide bilinmez hiç bilinmediğide.

Seher vaktinde indim ben çağına bülbüller yetiştirirken, henüz bülbülleri ötmeyen bağa ve bostanlara.

Bilinmeyen sevdaları okuyurdu bütün bülbüller ve hatırlatıyordu bir bir geçmiş zamanları,
eskimez dostlukları.

Şimdi ahlaksızlık konulmuş adı sınırsız sevdaların, ölümüne tutkuların kabulum değil bu durum mahşer gününün ötesine kadar da, eğer olmayacaksa umudum.

Eeey felek, eski doslarmı diyoruz şimdi kaybettiklerimize?

Yoksa zamana karşı ne kadar eskidiğimizi anlayacakmiyiz?

Yok olan bir hayat olabilirmi tekrar!.

Bilinmez aşkını ne engelli ve barikatlı yollardan geçerek yaşadı ve yaşattı.

Hep denilirdi bize saygılı olun geçmişinize yoksa ahlak kalabilirmi yobazlıktan.

Ama bilinmelidirki bizler düzen kültürünü taç ettikçe başımıza kalmayacaktır elbet,
çünkü sonuna gelindi insanlığın.

Şimdi hoşnutluk kalmış artık bu duruma, isyansız çığlık kalmış o da atılacaksa eğer?

Ne olduğu bilinmez bu durumun ve okunmadığı bir kara tahta kalmış sadece utanç duvarında hayatın!.

Anılırmı bu kral bir daha?

Ruhuna saygı gösterilirmi böyle hükümdarın?
o da bilinmez ama,
anlatılmalıdır bizlere sessiz çığlıkların yüreğindeki acı,
yoksa hep naletler okunacak ruhumuza ve bilinmezlik içinde yaşayacak ruhumuz hep...