Amatör deniz şenliği

Sevgili okuyucu, öncelikle aşağıda anlatacaklarımın bir hayal olmadığını, günün birinde bu veya buna benzer eğitim kurumlarının, yılda birkaç kez düzenlenen festivallerin, değişik etkinliklerin düzenleneceğine taa derinlerimde bir yerde inanıyorum.

Bütün sahil ilçelerinde deniz parkları var. Bu parklarda 8–10 çocuğun hep birden binebileceği, içinde oynayacakları, batırıp devirecekleri, tekrar düzeltecekleri, kürek çekecekleri, basit arması ile yelken kullanmayı deneyimleşecekleri birkaç tekne var. Burası sadece denetim altında tutulan bir "denizle ve tekne ile tanışma" parkı.

Deniz ve denizciliğin önemi “Devlet” tarafından da anlaşılmış, Türk deniz ticaret filosunun gelişmesi ve Dünyada önemli bir yere gelmesi Devlet politikası haline gelmiş olduğunu varsayıyoruz.

Eğitim sistemimiz yeniden elden geçirilmiş ve Denizcilik – Balıkçılık – Gemi İnşa – Deniz işletmeciliği meslek liseleri ve yüksek okulları yaygınlaşmış, eğitim çağdaş, günün gereksinimlerine uygun hale getirilmiş. Artik sahil kentleri ve kasabalarındaki gençler denizciliğin önemli bir ekmek kapısı ve dünya insani olma yolunda etkisini kavramışlar.

Örneğin Bozcaada ve Gökçeada'da Şu ürünleri okulları ile balıkçılık tekneleri inşa okulları açılmış. Harıl harıl Türkiye'nin her yanına her boy ve tonajda, bütün balıkçıların ulaşabileceği veya kooperatifleşip filolar kurabilecekleri devlet tarafından makul ölçülerde kredilendirilmiş tekneler gönderiyorlar.

Bütün sahil illerimiz ve irili ufaklı deniz dudağı ilçelerimizde bazen belediyelerin, bazen Deniz Kuvvetlerimizin, bazen yerel tüccar ve sanayicilerimizin maddi ve manevi destekleri ile "Amatör tekne yapım ve denizcilik " birimleri kurulmuş. Her birim amatör tekne yapım kursları veriyor. Yılda yüzlerce tekne inşa ediliyor. Gençler kendi yaptıkları tekneler ile kürek çekiyor, yelken yapıyor, yarışıyor.
Herkese açık, Üniversiteler çatısı altında oluşturulmuş Türkiye Denizcilik Tarihi Araştırmaları – Türkiye denizleri tekneleri envanteri devasa bir dijital kütüphane oluşturmuş.

Her birim 1 adet yöresel ve/ya geleneksel 6–8 tek kürek çekilen, yelken de basılan bir tekneyi imece usulü omurgasından kürek kaytanına, borda süslemesine kadar kendi inşa ediyor. İzmir ili kendi kayıkları İstanbul ve Karadeniz illeri Kancabaşlarını, güney Ege piyadelerini görücüye çıkacak taze gelinler gibi özenle inşa edip süslüyorlar.

Nerede olduğu önemli değil "Amatör tekne yapım" gruplarından biri veya bir kaçı işi ilerletip, destekleyiciler de bularak belki bir Karamürsel belki bir Şayka, belki bir Palaşkerme veya bir Firkate, bir Kalyata yapıyorlar.

Bütün yıl boyunca mevsimin ve rüzgârların elverdiği dönemlerde Türkiye'nin her yanında yapılan bu yüzlerce tekne bir araya geliyor. Tam bir şenlik. Tatlı ve hoş bir rekabetin içinde yapılan yarışlar, bir grubun emekle alin teri ile yaptığı tekneye gıpta ile bakışlar…

İstanbul Haliç mezbelelikten çoktan kurtulmuş yeni düzenlemesi ile bir tarihsel marina haline getirilmiş. Bütün tekneler burada arz-i endam eyliyor. Pontonlarda direk ormanı oluşmuş. Her boy her çeşit yerli yabancı bayrakların dalgalandığı bu cümbüş sahilde konserler, sergiler, etkinlikler, upuzun sofralarda açık büfeler ile şenleniyor.

Hayal değil belki 2010 İstanbul Deniz Festivaline dünyanın dört bir yanından gelen her boy tekne katılıyor. Bütün kent ayakta. Tek vücut tek ruh Vangelis'in "1492"si veya Fahir Atakoğlu'na bestelettirilecek özgün bir müzik eşliğinde Haliçten başlayıp Sarayburnu önünde ihtiram toplarını atan yelkenli okul gemileri, bayrak selamı veren küçük tekneler hep birlikte Sivri Ada yönünde yelken serine geçiyorlar.
Geleneksel tıpkı yapım Palaşkerme haktan isteyenleri sefere çıkarıyor, yelken seyri yaptırıyor.

Olmadı, Haliç Köprüleri açılamaz mı dediniz? O zaman Beykoz Koyunda toplanır Boğaz aşağı inerken Dolmabahçe Sarayı önünde saygı selamını verdiririz. Yeter ki bu hayal gerçekleşebilsin. Bütün kent halkı Boğaz sahillerinde resmi geçiti seyrediyor olabilsin.

İşte benim Amatör denizcilik Şenliği hayalim. Bu hayale ulaşmak hiç de zor değil. Yeter ki bir yerlerden başlayalım.