An gelir

An gelir,

Ve doyumsuz olur tüm ruhum, küçük bir kız çoçuğu gibi eve girmemek için direnirim.

Oysa sonu hüsran, sonu vuslata yakın bulunur ,

düşsel soğağımın kaldırım taşları üzerinde salına salına yürüme hallerim.

Bıraksalar,

İçsel savaşımın içinde yağan yağmur hiç dinmesede, günlerce altında ıslanmaya razıdır bu beden.

Viran şehirlerde bulunmuştur paslı izlerim

Ve gökyüzünün tam orta yerinde anlıma değen gökkuşayla dans etmek isterim.

An gelir ,

seni hatırlarım

Ve hiç hesapsızca bile diyemeden yokluğuna tek işaret dolu dizgin devam eden tanelerimdir.

Seni hatırlatan her objeyi sıkı sıkıya sarmalayıp bağrıma basarım.

An gelir,

Bir elimde cımbız bir elimde ayna

meydan okurum tüm dünya'ya.

Unuturum biranda olup biten herşeyi

Seni bana hatırlatan herşeye ama herşeye kızgınlığım biran olsun dindiğinde

hüznün izleri yok olup gider gözlerimden.

Ve an gelir

Bir martı olursun salına salına dünyaya meydan okurcasına süzülen

Ve an gelir,

Bir çiçek olursun

dalında tazecik buram buram bozkırın kokusunu içinde barındıran.

Ve ben

kahretsin ki sana henüz doyamamışken gidişime lanetler okurken

bir elimle tutunmaya çalışıyorum bu hayat'a....

Ve o an gelsin artık

Gelişinle birlikte baharı mücdeleyen cemreler gibi içimi yaksın kavursun yeniden

Ve ben ne_den_siz_ce

kim_se_siz_ce

kalışıma duyduğum öfkeden arınmalıyım bir an evvel

Ve an gelir

ben

çok özledim seni derken içimi eriten sözlerimden

batan güneşin kızıllığından

rayoda çalan buselik makamından

gizli gizli seni seyre dalmaktan

haneye tecavüz etmekten

vazgeçebilir miyim.....