Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

29 Eylül '08

 
Kategori
İftar Sofraları
 

Anadolu'da İftar Vakti

Anadolu'da İftar Vakti
 

Köyümüzde İftar Sofrası


Zaman,ramazanın son günü ve son iftar vakti.Yurdumun her yerinde cıvıl cıvıldır caddeler… Evlerde rengarenk ışıklar, lokantalar, kahveler ve sonunda camiler ,son dualarla dolup taşar...

Peki Anadolu' mun ücra bir köşesinde, ya da sizin " ah! o eski ramazanlar" dediğiniz günleri sır gibi bağrında saklayan yerde, hayat nasıl akar? ''Bir iftar vakti nasıl olur?'' İşte onu şiire vurmak da şimdi bana düşer...

Gün, ilk önce bize doğar,yaşam en evvel bizde başlar..Sonra gün ortasında bütün bedenler yorgun düşer,dudaklarda garipsi bir gevreklik,yüzlerde sarımsı bir renk,karnında açlığın ağır boşluğu.

Ya o serin serin akan suların soğuk damlacıkları, aklı baştan alacak çekiciliği...Ve akşam,köye dönen koyunların,kuzuların çıngırak seslerinden anlaşılır...Karanlığa karşı bir telaş, bir yarış,yüreği merhametle yoğrulmuş anneler, kan ter içinde..

Derken sofralar kurulur,gösterişsiz, saf ve içten bir ibadet gibi... En başa köy kokulu yoğurt konulur. Sonra sıcak tandır ekmeği mertçe,çekinmeden üst üste serilir ...Bir sofra kurulur ortalık yerde, herkese açık.Ayrım gayrım yok buralarda, kibirlenmek de..Herkes iftara koşar bu yerde, coşkulu ve sevinçle.Top sesi olmaz bizde, önce toprak bir dama, biri tırmanır,sağ el sağ kulakta,bir ezan sesi gelir ki, açlık orda dursun,sanki diğer ramazana varılamayacakmış gibi... Akar kulaklarda yankılanır bu ses, acılı ve hüzünle.Yaşlı bir amca el uzatır bana ve elinde soğuk bir bardak, yüreği kadar temiz, öyle berrak...

Dudağa değdiğinde ateşler kıvılcımlanır,Su içerken önce yeryüzü sonra gökyüzüne bakar hepsi,batan güneşe kardeşçe göz kırparak...

Çeşidi az,ama bereketi Fırat olup taşan bu sofrada, sohbetler açılır son iftarda...Bir ayın,bin aydan hayırlı olduğunu insan burada öğrenir...Demli bir çay tadındaki konuşmalar,gülücükler,kardeşlik kokan hikayeler her yanını sarar insanın.Semaya yükselen kahkahaları tüketirken,hiç birinin içi acımaz,suçluluk hissetmezler.

Ben ise bu sevdanın içinde bir türkü,bir şarkı,bir öğretmen ve yüreğimdeki türkülerden hepsinin rengi...Başka bir ramazana merhaba diyecek güne değin, herkes evine doğru bir yol alır,karanlıklar içinde ağır ve sabırlı...

İçimde,ertesi günün büyük heyecanı...Beynimde,köylü çocuğun eline tutuşturacağım şekerin tadı, yüzünde sebep olacağı gülücüklerin sıcaklığ,sessizce kendi sularıma çekilirim...

 
Toplam blog
: 61
: 1168
Kayıt tarihi
: 04.08.06
 
 

1974 yılında  Erzurum’ un Karayazı ilçesinde doğdum.İlköğrenimimi Erzurum'da,Ortaöğrenimimi Şan..