Ankara'da güzide bir Mekân...''Ciğerci Aydın''

kameramdan...

Ülkemin seçim atmosferinde renkli-demokrasi şölenleriyle çalkalandığı şu günlerde, siyaset yerine güzel memleketimin GÜLEN YÜZÜNÜ tanıtma gayretim sürüyor...

Ankara'da geçen tatlı telaşlı '' inşaatlı günlerime'' bir de oğlumun düğün hazırlıkları eklenince, her anım dopdolu geçiyor...

Allah sağlık verdikçe, bu tür keyifli yorgunluklar vız geliyor... tırrıs geçiyor...

Akşam kafamı yastığa koyduğumda, insanlara yuva yapmanın huzuruyla derin uykulara dalabiliyorum.

Uykuya ayırdığım zaman, beş saati geçmiyor... Uykumu alırsam ertesi gün jilet gibi oluyorum..:)

Ankara'da ev-inşaat-bağ-bahçe-arsa alıp satma gibi eylemlerin içindeyseniz, işiniz zor.

Gaz, elektrik, tapu, belediye, emlak, SGK, banka...vs...vs...işlerini yürütmek için biri Hanya'da diğerleri Konya'da olan dağınık bürokrasi sarmalında dolap beygirine dönersiniz....:)

Bir de o gün, ceviz büyüklüğünde dolu yağarsa kafanıza... kafanıza... Hele ki arabanızın tavanında açmışsa dolu hasarları....

....

Allah'ın sopası da bu olsa gerek diye güler geçeriz... Gerçi Mevla, hakiki sopasını biraz geç kullanacak ve kime vuracağını da O, bilecek....:)

Ankara'yı parsellerken, on dakikalık yağmurlarda kentin denize dönen caddelerindeki alt yapıyı unutanların en büyük sopayı yiyeceklerine kaniyim...:)

.....

Bugün yine bu güzelim koşuşturma arasında, acıkmanın yanısıra, ''yağmurdan kaçarken doluya tutulmuşken '' kendimizi, güzide bir mekanın içinde buluvermiştik...

Ankara'nın, Maltepe'sinde, ''Ciğerci Aydın''ın lokantasındaydık... Her mahallesinde, sokağında, çocukluğumun, gençliğimin anıları saklı olan güzel Ankara'nın muhteşem bir yemek mekanı burada konuşlanmıştı...

70'li yıllarda anarşinin kol gezdiği günlerde, Vehbi Koç Öğrenci Yurdunda kalırken, yurdun hemen yanı başında yer alan Alsancak Kıraathanesinin bir canlı bomba tarafından havaya uçurulması gözümün önüne geliverdi... Daha binlerce anı film şeridi gibi gözümün önünden geçerken, bulunduğumuz Ciğerci Aydın Lokantasının, bizim öğrencilik yıllarımızdaki eski ''Dedem Kebap'' ın yeri olduğunu öğrendiğimde burasını daha da sevdim.

Ciğerci Aydın, Konyalı etli pide ile Mersinli tantuninin, ''Ciğer'de'' buluşması olmuş... Medeniyetler Buluşması yani...

Bendeniz bu tür yemek mekanlarına girer girmez, WC teşkilatlarına dalarım... Bir mekanın hijyenik titizliği WC'lerinden belli oluyor... Mutfağı da inceledik tabi...

Ciğerci Aydın'ın WC' düzeni ve mutfağı bir sanat eseri gibiydi...:)

Ankara'da pide, kebap üzerine dondurmalı künefe yemenin lezzetini ve güler yüzlü personelin dostane sıcaklığını hissetmek isteyenlerine bu güzide mekanı öneriyorum... Sorumlu müdür, Muzaffer Beye konukseverliği ve hassasiyeti için de ''Hasseten '' teşekkür ederim...

Mekanın güzide personeline sevgilerimi iletiyorum...

......

Denetimli ve dengeli bir kentte yaşamanın huzuruyla, İzmir'imize dönmeden Ankara notlarıma devam edeceğim...

Saygılarımla...:)