Anlatamadığım bir yer

Zaman zaman bir yerlere kaçmak istersiniz. Hep birilerinin gelip sizi oralara götürmesini beklersiniz. Hayal ettiğiniz, fakat aslında nasıl bir yeri hayal ettiğinizi de anlatamadığınız bir yerdir orası. İşte herkes gibi benimde hayal ettiğim, fakat anlatamadığım yerin hikayesi.

Bir yer var gidemediğim, bilmediğim,

nisan yağmurlarının göz yaşlarına karıştığı,

donduran soğukların bahara dönüştüğü,

yanlızlıklarla özlemlerin kayalara çarptığı,

anlamını bilmediğim duyguların mutluluğa dönüştüğü bir yer..

En karanlık gecelerin sabaha dönüştüğü,

umutsuz gecelerin üstüne yağan bembeyaz kar,

uçsuz bucaksız çölde bir damla su.

Bazen titrek bir çocuk sahipsiz, bazen sıcak bir annenin kucağı...

Bir yer var gidemediğim bilmediğim,

yalnızca mutluluk şarkılarının söylendiği,

çiçeklerin karşılıksız verildiği,

kırgınlıkların yaşayamadığı bir yer.

Sesin sessizliği bozmaya cesaret edemediği,

yağmurun toprağı ıslatmaya çekindiği bir yer...

Bilmediğim, uzaklarda arayıp bulamadığım,

resimlerde göremediğim bir yer...

Anlatamadığım, anlatmaya çalışıp yaşamaya başladığım bir yer.

Anılarım gibi, çocukluğum gibi, bencilliğim gibi değil,

düşündüğüm gibi, anlatamadığım bir yer...

Her yeni bir insan tanıdığımda, içimi bir umut kaplar, acaba o yerden mi geliyor bu kişi diye ve her defasında hayal kırıklığı yaşarım. Sonra anlarım ki onlarda anlatamadıkları yeri ararlarmış. Ama hiç umudumu kesmem, belki bir gün biriyle beraber gideriz o yere diye..

Bence sizde umudunuzu kesmeyin, uzaklarda aradığınız bu yer belkide çok yakınınızda, kimbilir belkide içinizde....

METİN ÖZKAYA