Anne- babalar sağlıklı çocuklar yetiştirmek için; 1

Çocuklarınız sürekli bir değişim içindedir ve büyümektedirler. Onu bu gerçekliğiyle, özgünlüğü ile kabul ediniz. Çünkü o artık sizden ayrı bir kişiliktir. Onu bu doğrultuda anlamaya çalışın ve yaklaşın.

Çocuklar yaşamı deneme - yanılma ile öğrenirler ve en çok da taklit yolunu seçerler. Burada zorluklar yaşayabilirsiniz. Onları oyunlarında uğraşlarında özgür bırakın. Onları her yerde korumaya çalışmayın. Bırakın kendi çatışmalarının sorumluluklarını kendileri alsınlar. Siz her zaman yanlarında bulunduğunuzda onlar da sizi her zaman yanlarında görmek ister ve büyümek, sorumluluk almak istemezler. Böyle bir durumda da siz yanlarında olmadığınızda size olan güvenlerini kaybederler. Destek ve güven için de başkalarına (Hoşunuza gitmeyen kişiler de olabilir) yönelebilirler. Ama kendilerine yönelmeyi düşünmezler. Çünkü o zamana kadar hep kendi dışında birinden yani ikinci kişiden yardım ve destek almıştır. Bunun için kendi seviyelerindeki yapabilecekleri işleri veriniz. Kendileri uğraşsınlar, çelişki –çatışmaların çözümlerini kendileri üretsinler.

Unutmayın ki her şeyi telafi edebilirsiniz oysa çocuğunuzun telafisi yoktur ve olamaz. Ne çocuğunuzu ne de geçen zamanı geri getirebilirsiniz.

Çocuklarınız sizin gölgenizdir. Siz nasıl olursanız ve davranırsanız onlar da öyle olur. Hayattaki pozisyonunuz ve duruşunuz nasılsa gölgeniz de öyledir. Koşuyorsanız gölgeniz de koşacaktır, durgunsanız ya da yere düşmüşseniz gölgeniz de durgun ve düşmüş olacaktır. Evet, çocuklarınız da aynen gölgeniz gibidir. Gölgemizden korkmak ve kaçmak istemiyorsak bu gerçeklerin farkında olmalı ve yaşamalıyız. Ki korkmak ve kaçmak gölgemize çare olmaz.

Çocukların yanında konuşurken veya çocuklarınızla konuşurken bağırarak konuştuğumuzda onların dikkatleri kelimelerimize değil ses tonumuza odaklanır. Böyle bir süreçte algılama düzeyi alt seviyelere iner ve sizi duymazlar. Yani gerçekleştirmek istediğiniz amacınızı gerçekleştirememiş olursunuz. Her geçen gün bağırmalarınıza karşılık duyarsızlaşmış olacaktır. Ayrıca çocuklarınızla konuşurken cümleleriniz ne çok kısa ne de çok uzun olsun. Cümleleriniz çok kısa olduğunda çocuğunuz kendisine karşı önemsenmeme duygusu yaşayacaktır. Cümleleriniz çok uzun olduğunda anlatılmak istenenden uzaklaşılmış, çocuğunuzun kafası karışmış olacaktır. ( Devam edecek 1 ).