Annem sensiz gurbet çok zor

Annem sensiz gurbet çok zor       

Beklerim yolunu gelen giden yok sensizlik alevden kor

Senin sevgini sararım hasretle üşüyen gecelerimin buhranına

Yollarını nasıl acılı sürgün gözlerle beklerim birde bana sor

Gel annen sensizlik gurbette inan ki çok zor

Herkes sarılır sevgi ile annesine ne hoş

Ben sana sarılamam ağlarım ne olur anneciğim gelmek için koş

Kuşlar öter bülbül konar yârin koynuna

Sensizlikten koca dünyaya sığamadım sığdıramadım yüreğimi annem,

Koş ta gel oğluna

Yalnızlığının yitik soluk duasına mahkûm bir yürek var annem

Sana hasret kalmış yüreğimin kaldırımlarında,

 Ayak izlerinin kokusunu arayan

Tebessümleri ağlayan bu oğlunun

Elinde tutsan alsan götürsen yüreği yara bağlayan

Her gün sensizlik den yüreği ağlayan

Sanki kuşlar,  taşlar, aynalar, yollar, yağmurlar, kitaplar,

 Mekke, Medine, Filistin, İstanbul, Ayasofya

Sanki hepsi birlik olmuş da bir şeyler anlatmaya çalışır olmuşlardı

Hep bir ağızdan, ama anlamlıca sen kokan gözlerinle anlayamadım

Dilim yüreğim

 Özleminden sana kavuşamamanın hicabından lal oldu annem

Bekle dediğin yerdeyim anne sen hala yoksun

Ben gelemiyorum sendemi gelemiyorsun

Elimi sana uzattım anne beni alıp götürmedin

Gürültü ile boğulmuş gurbette yine beni sensiz bıraktın gelemedin

Yoksa yoksa

Sendemi dönülmez gurbete gittin

Yüreğimi acıların tokat’ına bıraktın da mı gittin

Yok yok hayır hayır

Beni sensizliğin girdabına bırakma

Sonsuz yalnızlığın şiltesinde demlenen acısı ile yakma

İşte telefon çalıyor

Geldin mi annem

Kardeşimdi arayan haber verdi acını, bittim yandım kahır oldum

Uzak bir kentin çığlıklarında zulüm kokan susmuş çığlığında yandım kaldım

Sana kavuşmadan doyamadan aldım kara haberini canım annem, yıkıldım

Sana koştum yine yetişemedim beni yalnız bıraktın

Sen girdin bir karış toprağa sığdın

Ben hasretinden yokluğunda koskoca dünyaya sığamadım annem

Sensizlikten naçar kaldım

Bari hiç olmazsa rüyalarıma gir de sımsıcak kokunla kollarınla beni sar

Nefes alamıyorum sana da ulaşamıyorum annem

Rüyalarıma dünyama hep yağan boran kar

Yüzleşmek için yanıp tutuştuğum gerçeklerin ışığı sendin annem

Güneşin uzayan gölgelerinde özlemlerin hasretin cansız önümde uzanır

Yorgun yüzlerle yanından geçip giderken bana hüzünle bakıyor

 Canımı yakarak bakıyor annem

Bana hep dünyada, canı yanmayan kişi yol bulamaz derdin annem

Canım yanıyor ama yolumda yok oldu

Kirli bir sokak köpeği gibi yalnız kaldım, canım sensiz dediğin gibi üf oldu

Ah Kelimeler; sözler, bana bir bir cevap verin

Mısraların sırrını fısıldayın kelimeler sözler acılarıma derman olacak

Kelimeler, neden neden konuşmazsınız her insanla

Size saklanmak isteyene

Annesizliğe

 Hayatın anlamı olan annesizliğe

Anlam bulmak isteyenle neden konuşmazsınız

Bunu bana en iyi seccadem anlatır secdede

Bunu bana en iyi seccadem anlatır secdede

Secdede secdede

Mehmet Aluç©

Ankara SİNCAN