Annemler tatile ben işe!!!!!

Evet... Nihayet sevgili ailemin Homelink günleri başlıyor.

Homelink; karşılıklı ev değişimi yapmanızı sağlayan uluslararası bir program. Bizler üç senedir üyeyiz ancak ne yazık ki daha henüz tekine gitme şansım bile olmadı..

Evet yazılarımı okuyan sevgili dostlarım mızırdanmaya başladığımı sanırım daha bu ilk satırlarımdan anlamışlardır.
Şimdi evde annemin bavulu yarı açık bir şekilde duruyor. Çok değil üç gün sonra o bavul toplanacak ve hava limanının yolunu tutacak. Benim her gün çalışmak üzere gittiğim hava limanına yeni bir maceraya atılmak üzere gidecek.

Müller ailesinin Düsseldorf yakınlarındaki çiftlik evine gidiyorlar; annem teyzem ve eniştem. Yaklaşık iki hafta orada kaldıktan sonra ise üç haftalığına Fransa'ya Paris'in banliyösündeki bir eve geçecekler.

Bu sistemi "ben " keşfettim nasıl mı??

Çok uzun yıllar önce Maeva Bincy 'nin bir kitabında okumuştum Homelink tarzı bir ev değişim tatil programını. O kadar akılcı gelmişti ki bana. Sonrasında internetten araştırdım ve karşıma http://www.homelinkturkey.com/
adlı bir site ve sevgili Samim bey çıktı.

Annemle konuştuk o zamanlarda en yakınlarımıza bile son derece ütopik gelmişti bu düşünce. Ne de olsa evini başkalarının ki ile takas etme fikrine sıcak bakmıyordu kimse!!!!
Annem akıllı kadındır. "Deneyelim" dedi bana. Ben zaten o yıllarda mutlu bir işsizlik sürecinde annemin dizinin dibinde oturuyorum. Annem kabaca bir hesap yaptı. Daha evvelki yurtdışı deneyimlerimizden yurtdışındaki yaşam şartlarının hemen hemen Türkiye ile aynı olduğunu biliyoruz. (tabi lüks yaşam şartlarından söz etmiyorum burada) Neyse, dedik ki; "burada oturacağımıza uzun süreli değişim programlarına tabi olur hem oralarda yaşamış, tanımış olur, hem de yabancı dillerimizi ilerletme şansı buluruz". O emekli bende işsiz ne de olsa.

Ve üye olduk .
Ve ben ilk anlaşmamızı İtalya ile yaptım az bir zaman sonra hemde bir ay için!!!
Ve ne mi oldu ??

İşe başladım ...

Annem, teyzem ve eniştem İtalya yolunu tutarken ben içimde hafif bir burukluk Antalya'da anneannemlerin evine göç ettim.

Salı günü Michael'cığım geliyor. Müller ailesinin babası. Alman diye sakın bizleri çok iyi tanıdığını zannetmeyin!! Tam tersine cidden bizi tanımıyor. Kendisi ile yaklaşık olarak iki senedir mailleşiyoruz. Bu mailler zaman zaman dertleşme, politika, güncel olaylar çizgisinde zaman zamansa iki sene sonra yani bu salı başlayacak olan değişimimiz konusunda oldu. Ama şu bir gerçek ki bizleri hiç tanımasa da insan sevgisi ile dolu, meraklı, cömert ruhlu ve kibar bir insan olduğunu anladım.

İşte size Michael 'in bana sorduğu ve bazılarınızı şaşırtacak sorulardan seçmeler;

* Sizin orda aceba mayo ile denize girebilir miyiz ?
*Eşim ve kızım baş örtüsü takmak zorunda mı?
* Seninle ve ailenle ilk karşılaştığımda ne yapmalıyım sadece elinizi mi sıkmalıyım yoksa sarılıp yanaklarınızdan öpebilir miyim ?

Ahh kulakların çınlasın Michael. Ben bu satırları okurken kendi kendime hep; "adam gelince şaşkına dönecek gördüğü tiplerden" diye düşünüyordum. Ne de olsa Antalya... Yerli ve yabancı nüfus birbirine karışmış her telden çalan bir şehir.

Şimdi karşılaşmaya az kaldı. Nihayet iki sene sonunda onlarla buluşacağım daha görmeden sevdiğim arkadaş olduğum bir insanla...
Ama tabi yine de burukluk var içimde keşke bende bu tatile katılabilseydim burukluğu...

OFFF offf çok dertliyim çok....

Ama yinede annemler döner dönmez önümüzdeki yıl için, Amerika ile upuzun bir değişim programı ayarlamak üzere kolları sıvayacağım. Ne de olsa sağlıkları güç ve kuvvetleri yerindeyken görebildikleri kadar yer görsünler bu dünyada. Ne de olsa sevdiklerim. Ben gidemesem de onların anlattıkları, sevinç ve heyecanları ile en az kendim gitmiş kadar mutlu oluyorum çünkü....

Sevgili ailem;

Mutlu keyifli ve inanılmaz bir tatil diliyorum size; umarım her yıl olduğu gibi bu yılda ara sokakları keşfeder, bakir güzellikleri yakalar ve yöresel tadları yakalama şansınız olur.

Seneye to Amerika!!!