Apansız...

Ap ansız yaşanır yalnızlıklar,
ap ansız kalır insan tek başına,
yanında taşıdığı onca kalabalıklar,
bir başına kaldığında ancak yok olurlar.

Kimse sevmez olur artık,
kimse aramaz olur,
ve inan ki kimse söz etmez olur,
senin kim olduğundan.

Kimse bahsetmez olur,
sevdiğin o umarsızdan,
ama herkes bir anda sen olur,
terk edildiğini o an anladığında.

Tevfik Münzevi 04/09/2010