- Kategori
- Şiir
Hadi git
Sana hiç yakıştıramadım,
Sen ki en zor dönemlerden dimdik çıkmayı başarmışken
Şimdi bir zilli için mi hayatından vazgeçmeyi mi düşünüyorsun.
Hiç yakıştıramadım.
Sen, sana bel bağlamış küçücük kalplere sevgi doldurmayı başaran kadın
Hep imrenerek baktığım kadın
Bu sen misin?
En kolay yolu seçen sen misin, bu mudur yani.
O zaman bende öleyim.
Bende bir sürü şey yaşadım beni hayattan koparabilecek.
Deprem yaşadım ben 17 Ağustos'ta bilir misin,
Kafanda canlandıramayacağın şeyler gördüm ben
Canım dediklerimi kaybettim ben, arkalarında ona her baktığımda içimi dağlayacak minicik bir bebek bırakarak.
Bende ölseydim o zaman, en kolayı bu dimi.
Bunlar yetmiyormuş gibi babamı kaybettim ben biliyor musun,
20 gün nöbet tuttum başında, her gün dua ettim onu da alma Allahım diye.
Ama oda gitti.
İsyanmı edeyim Allah'a söyler misin, ne yapayım ben.
Bende mi öleyim.
Ayakkabılarım olmadığı için üzülüyordum, ayakları olmayan birini görene kadar demişler.
Hayat her şeye rağmen yaşamaya değer aşkım.
Bırak, kötüler kötülükleri ile bir gün mutlaka hesaplaşacaktır.
Sana sahip olmanın değerini bilmeyenler bir gün bunun farkına varıp dizlerine kapanacaklar.
Bir gün, hayatta seni tanıyıp sana nefesin kadar yakın olabilmenin nedenli güzel bir şey olduğunu fark edecek
Ve sana yaptıkları için utanacaklar.
O zaman geldiğinde söyleyecek iki çift lafın olur mutlaka.
Şimdi git çocuklarına sarıl ve sağlıklı oldukları için ne kadar şanslı olduğunu düşün,
Şimdi aç telefonu anne-babanı ara, seslerini duyabilme şansın olduğu için dua et Allah'a
Ablalarını düşün, başın sıkıştığında arayıp dertleşebileceğin yakınların olduğu için şükret.
Yada git at kendini kayalıklardan, en kolay yolu seç.
Kendini götürdüğün gibi hayallerimi de götür.
Kendini öldürdüğün gibi beni de öldür.
Hadi git, hadi git...