Arı ve portakal çiçeği (Adana 01)

Zaman bahar, Turunçgillerin atası, çiçek açmış, turunç!

Burcu, burcu kokuyor, Parfüm diyarı Çukurova. . .

Cennetten,  parça portakal bahçeleri, müzeyyen,

Zümrüt yeşili yapraklar arasında, kar beyazı çiçekler!

                    * * * * *

Sıra, sıra dizili, ağaçların dallarında, işçi arılar!

Polen hırsızları telaşlı, vızır, vızır, eline yüzüne bulaştırır poleni,

En çok bir aydır, bu parfüm kokuları, anı yaşamak gerek!

Kol kola girip gezmek var Adana’nın sokaklarında. . .

                  * * * * *

Ehliyetsiz, arabasız, sarhoş sarhoş, çiçek kokularında,

Anlatmak, çizmek istiyorum, resmini yapamıyorum,

Kalemler yazmıyor, fırçalar donuk, tuvaller yetersiz, ben, ben değilim!

Seni anlatamıyorum, Gazi Paşa, Ziya Paşa, Atatürk Caddesi,

                * * * * *

Baharın Çukurova’dan başlayıp, Dünyaya yayıldığı yer. . .

Ala geyikleri, Kınalı keklik, Arap Bülbülü diyarı, Toros Ova,

Ovaların anası, Yeryüzünün su deposu, Lut, Mut arası, Edna-ıl ard, ,

Sensin merkezinde, engin gönüllü, su cenneti, Can Adana. . .

Bin boğa, Toros, Nur, Gâvur Dağlarının anası, Çukurova! ! !                                                                               

                                                                                                     YUSUF İNCEKALAN