Artık erkekler güçlü kadınlar istiyor…

Kimi zaman okuyorum ya da duyuyorum bazı kadınlar, erkeklerin ezebileceği, üzerinde hakimiyet kurabileceği, uysal ve iddiasız kadınlardan hoşlandıklarını savunuyorlar. Hele ayrılığın ardından ‘Beni taşıyamadı tabi, ben Bilkentliyim ya…’ gibi tümcelerle duygusal bir ilişkinin bitme nedenini açıklarken, kulaklarımı tıkasam da hiç duymasam böyle şeyleri diye düşünüyorum; çünkü bu tümcede açık bir kibri görmezden gelsek bile, ayrılığın nedenlerini biraz da olsa kendinde bulmak yerine tüm gerçeklere gözlerini, kulaklarını tıkamak, adeta bir çocuğu kandırır gibi acımadan kendini kandırmak var… Görmemeye, kendi söylediklerine inanmaya bu kadar gönüllü birinin karşısında, size de ancak susmak kalıyor.

Erkekler derken benim çevremdeki erkeklerden bahsettiğimi, dünya üzerindeki her erkeğin bu tanımlamalara uymasını beklemediğimi söylemek isterim. Çevremdeki erkeklerden görüyorum ki, artık her biri eskisi gibi evinde kuzu kuzu oturan, sorgusuz sualsiz her şeyi onaylayan kadınlardan çok; (çalışmayacaksa bile) sağlam ve güçlü bir karakteri olan, kendine ait fikirlerini toplum içinde savunabilecek iletişim yeteneğine ve kültüre sahip, kendine güvenen kadınları tercih ediyorlar.

Utangaç, ‘ev kızı’ tipi, kendini namus abidesi gibi göstermeye çalışan kızların ise hepten modası geçti. Artık erkekler, gerçek anlamıyla arkadaşlık yapabilecekleri, onlarla her konuda sohbete girebilecek kadar kendilerini geliştirmiş, hatta kariyer (iş-eğitim) olarak da kendilerinden pek de aşağıda kalmayacak kızlardan etkileniyorlar. Övünürek söylemeliyim ki toplumun her kesiminde böyle kadınlar her geçen gün artıyor. Erkeklerin her anlamda tam paylaşımı istemesi ise anlaşılmayacak bir şey değil, hatta ‘sevgi ve saygı dolu’ gerçek ilişkilerde olması gereken tam da bu...