Artık susmak zamanı değil, adım atmak vakti

Bir gün olsun mutlu bir haber duymaz oldu artık kulaklarımız,

Ve öylesine alıştı ki hep ölüm, hep vahşet görmeye hayatlarımız,

Ses çıkarmaz, el uzatmaz oldu acıya ayak uyduran dudaklarımız.

   Koştur koştur nereye gidiyoruz böyle, bile bile neden kendimizi ateşe atıyoruz? İnsanlarımızın hayatı bu kadar mı değersiz gözümüzde? Peki, öyleyse neden olanlara artık bir dur diyemiyoruz? Kadınlar '' kadınlarımız'', çocuklar  ''çocuklarımız'', gençler '' gençlerimiz'' ve hatalar, kaybolup giden hayatlar; '' hatalarımız'', '' hayatlarımız''. Ve Katiller  ne yazık ki ''katillerimiz''... Evet,  ama ne olursa olsun iyi  ya kötü  insanlar ''insanlarımız''. Fakat bu gidişata artık göz yumamayız. Çünkü anlamalıyız ki; biz sustukça durmayacak yangınlar, her gün yeni bir kayıp yaşayacak bütün insanlar ya da her an avuçlarımızdan kayıp kaybolacak sıkı sıkı sarmalayabileceğimiz hayatlar. Biliyorum, farkındayız... Ve görüyorum ki kanıyor artık yara alan vicdanlarımız... Ama, yine de koştur koştur nereye gidiyoruz hissedebiliyor musunuz? ''Ta en başa, en geriye.'' Peki, ne yapıyoruz da başarabiliyoruz bunu hiç düşünüyor musunuz? Durun ben söyleyeyim size; ''Ölsün diyoruz kadınlar, çocuklar, gençler, polisler, işçiler biz hariç  bütün insanlar. ''Bize dokunmayan yılan bin yaşasın.'' Namus koruyoruz sözde namussuzluk yaparak ya da yapılan namussuzluklara el çırparak, göz yumarak. Ve katil oluyoruz bizde katillerin sırtlarını sıvazlayarak. 18 yaşın altındaki çocukların çalışması sözde yasak ama bugün Soma'da 15 yaşında kardeşlerimizi kaybedebiliyoruz ve bunu  sadece kanunsuzlara sessiz kalarak yapıyoruz.11 yaşın altında bisiklet kullanmak yasak  yani ''yasakmış'' bunu yeni yeni acılarla öğreniyoruz ve 3 yaşındaki evladımızı ''suçlu'' damgası ile kara toprağa uğurluyoruz. Ve elimiz kolumuz bağlı hiçbir söz söyleyemeden, hıçkırıklarımızı bağrımıza basıyor, yine susuyoruz. Peki ya neden? Neden hayatımıza çerme takanlardan böylesine korkuyoruz. Sorsak, biz bunların hiçbirini yapmıyoruz. Biz sadece kurulu düzen içinde sorunsuz, mutlu mesut yaşıyor, yaşamaya çalışıyoruz... Ama bilmiyoruz ki; biz kendimizi böylesine ucuz yalanlara inandırdıkça, insan hayatının bu kadar ucuz olduğu ülkemizde, maalesef her geçen dakika büyük kayıplar yaşamaya devam ediyoruz...