Aşıkların sözü kalır!...

"Bir tek insan ayrılır sizden
Ve dünya çöle döner"

(Lamartine)

“Okumayı sökememiş çocuklar gibiyim. Hep başkalarının hayatını yaşamaktan yorgunum. Sımsıkı kundaklara sarmışlar ilkin. İşin o kısmını hiç mi hiç anlayamıyorum.”

“Bilirim o kundakları. Daha doğduğu gün zincire vururlar çocukları. Ayaklar, eller dümdüz uzatılır, sımsıkı “belenir” kundağa bebe. Elini kolunu kıpırdatamaz, tespih böceği gibi sağına soluna kıvrılır, boynuna kadar kıpkırmızı kızarır. Dişsiz ağzıyla bir yaygara koparır. Geceden uykusuz kalmış anne ağlamaklı bir “pışpış..” tutturur dişlerinin arasından, emziği tıkıştırır bebenin ağzına.”

“Gördün mü bak, yönünü değiştirdi bulut. Belki yolunu şaşırdı. Yağmur bulutlarından kaçıyor olmalı! Şuraya bak.. Dev bir dalga gibi bütün göğü kaplayacak kara bulutlar. Hızla yaklaşıyorlar. Denizin yüzeyini görmek isterdim. Damlalar ışıklarını sarkıtmıştır suya! İnsan yolunu şaşırır da bulut şaşırmaz mı! Şu göğün enginlerinde kanada kalkan hüzünleri görüyor musun? Güz bulutlarına bıraktılar yerlerini, göçüyorlar adı sanı belirsiz ülkelere..

“Kimler göçüp gitmedi ki bu dünyadan... Bu nasıl dünya! Bir yanda gözyaşı, bir yanda alkış! Bir yanımız namussuzluk, bir yanımız yalan.. Beş kuruş için beş takla atan insanlar doldurmuş dört bir yanı. Elini versen, kolunu kaptırıyorsun.”

“Bak şu buluta! Şimdi gene yön değiştirdi. Sarhoş mudur nedir! Şimdi de kara bulutlara doğru koşuyor dolu dizgin. Meydan okurmuş gibi bir hali var!”

“Kime güveneceğini şaşırıyorsun. İnsanoğlu çiğ süt emmiş.”

“Güzün güzelliği de bir başka oluyor. Sabahı iple çekiyorum. Erkenden kalkıp balkona çıkıyorum. Çim ektim saksıya. O saatlerde çiy düşüyor yemyeşil çimlerin üzerine. Kışın da kar yağar. Güneşin ilk ışıkları vurur kar taneciklerine. Boncuk oyası gibi renk renk.. ışıl ışıl olur saksının üzeri.”

“ Halk düşmanı bunlar, halk düşmanı!.. Aziz Baba ne güzel tanımlamış halkı, baksana!.. Ezberimde şiir: ‘Ey benim halkım / Ey benim eli açık, gözü kapalım / Yüreği açık, dili bağlım..’ Devamında diyor ki: ‘Almadan vermek, sana özgü.’ Bir yanda durmadan alanlar.. Bir yanda durmadan verenler.. Nereye varacak bunun sonu! ”

“Gökyüzü birazdan iyice hıçkırıklara boğulacak. Doya doya ağlasa da toprak kokusu duysak!. Yağmur yağacak. Gökyüzü iyice öfkelenmiş. Yakınlarda bir yerde ağladı ağladı, hırsını alamadı, bu taraflara gelip, buralarda da ağlayacak. Gök gürlemeye başladı bile.”

“Gelmiş geçmiş bütün iktidarlar halkın anasını ağlattılar! İşsiz güçsüz, evsiz barksız, ekmeksiz soğansız bıraktıkları halkın çoluğu çocuğu, anası bacısı ağlamış kimin umrunda! Tekstilcinin yeni hedefi Şili imiş. Ne işiniz var Şili ile kardeşim.. Kot kumaşından tesettür giyimi ürettiniz, Şile bezinden de üretin, Şili ile anlaşmanızın iki katı kâr edersiniz. Önümüz yaz.. Fena mı olur Şile bezinden tunikler görsek.. Şile bezi modasını bir yaydınız mı tesettür piyasalarına.. Bir de Şile bezi incedir, içini gösterir.. günahtır diye fetva verdiniz mi, gelsin astarlık kumaş siparişleri !.. Tabi kumaşlar içlerini göstermesin diye yüz verdiğiniz kızlar, bir de astar isteyecekler! Böylece, yüz verdiğiniz için astar istemeyen tesettürlü kız kalmayacak memlekette! Hem tekstil piyasası belini doğrultacak, hem de tesettür modası memleketin en ücra köşelerini bilfiil işgal etmiş olacak! Böylece modacılara, stilistlere, mankenlere, konfeksiyonculara da ekmek kapısı açılacak.”

“Şu uzaklara kanat çırpan kuşlar göğün kapısını mı arıyorlar? Yoksa en büyük ve en dıştaki kafes mi dünya? Ya da bir başka kafese mi açılıyor göğün kapısı? Neyse.. Biz yine yağmur bulutlarına dönelim. Yağmur bulutlarından kaçan bulut nerede? Hani şu yolunu şaşırıp, yönünü değiştiren bulut? Kapkara yağmur bulutlarına karışmış olamaz. Gördüm işte, şurada!..Güneşten topladığı ışıklarını sarkıtmış yeryüzüne, kuşların peşi sıra gidiyor!

“ Duyuyor musun türküyü?. Ne zamandır bir türkü dinlememiştik."

'Yürü bre Hızır Paşa / senin de çarkın kırılır /güvendiğin padişahın / gün gelir o da devrilir / aşıkların sözü kalır... / aşıkların sözü kalır..! (...)'

...

Zelin Artuğ, Aralık 2009, yeryüzü