Asılacak Kadın - Pınar Kür -

Yalçın, Melek senin dilinden anlamaz, uzak dur ondan.

Kalemi kıracaksan kır! Melek için.....Tık, kalem kırıldı.

Melek, ne konuşsun Melek; hem konuşacak ne var ki?! Her şey oldu bitti. Herkes biliyordu. Açık. Şaşılacak bir şey yok! Melek uzandı, yattı. Onlar üstüne çıktı...C'est ça!.. Hüsrev kükredi.

Yalçın, merak mı ettin sen onu?

Hüsrev'in bir dünyası vardı, yoktu! Melek, hiç yaşamadı ki! Kalem kırılmış, Melek bakmış. N'olmuş?! Yalçın debelenmiş kendi kendine. Niye?

İnan Melek inan, Yalçın seni kurtaracak ama....

Yalçın önce kendisini kurtarsın demene fırsat kalmadan, Melek....Hüsrev'siz, onlarsız, emirsiz yaşayabilir misin Melek? Konuşsana kadın!...

 Melek gözleriyle sesleniyordu lakin herkesin gözü bedenindeydi; ne bedenmiş be!

Miden mi bulandı, a canım benim, çok incesiniz. Nasıl okuyup bitirdin Melek ile Yalçın'ı, Hüsrev'i ve diğerlerini? İçin acıdı mı için? Ağzının suyu mu aktı? Erkek misin? Erkek, kadın altındaysa erkek ha!

Öyle bir dünya ki bu, girdin çıkamıyorsun.

1. Not: Ne kadar kafa yorarsan yor sen, Melek, ı-ıh, sende anlaşılmazda, anlayamazsın! Her dönüşünde Yalçın'dan beter olursun.

2. Not:

Asılacakmış,

sağına bak soluna,

ıpıssız bir sessizlik,

loooo adam,

adamcık,

cısss adam cısss,

ah Melek ah,

kapıları kırılası dünya.

Kapandım bir kez daha,

adı Melek,

dünya şeytan,

ıpıssız çığlık,

n'olur Melek, bizim için ağla.

Ş.Y.