- Kategori
- Aşk - Evlilik
Aşk acısını kovalamak

netten
Güneşim… Her gün doğan güneş, sen gittiğin günden beri uğramaz olmuştu seninle baktığmız cam kenarıma. Biliyordu ki artık benim biricik parıldayan güneşim gitmişti bu diyardan. Bu yüzden de uğramak istemedi benim yanıma. Belki de kızdı bana, öbür yarımdan olduğuma.
Sokaklar... Sokaklar ne kadar da sessizdi sen yokken. İşte yine aynı kaldırım ve aynı ayak izlerini ararken buluyorum kendimi. Senden bana kalan, son izlerinle yakalamaya çalışırken seni, kendimden kaçtığımın farkında lığında değildim oysa. Kulağımın dibinde vızıldayan rüzgârı nasıl da sen sandım bir bilsen. Sesini gönderdi sevdiğim bana dedim. Rüzgârı yakaladım sesinde. Ses oldum ve olduğum gibi aynı yöne savruldum, kayboldum görünmez sesinde.
Ağır, ağır ve sessizce yürüyorum. Sanki ses çıkarırsam büyü bozulacak gibi ürküyorum, korkuyorum ama yine de direniyorum sen kokan yollara. Uzun uzadıya yürüyorum. Bir taş parçasına takılıyor eteğim. Hani bana eteklerin zil çalıyor dediğin, senin aldığın ve bana çok yakıştırdığın uzun eteklerime takılırken taş parçası, düşüyorum seninle yürüdüğümüz yollarda. Kanarken dizlerim, nedense acı hissetmiyorum. Sen varken beynimde hiçbir şey acı vermiyor senden ayrı düşmek dışında…
Ağlıyorum… Birkaç damla yaş süzülürken yanaklarımdan buluşma noktamıza geliyorum. Hâlbuki daha yeni çıkmıştım aşk yuvamızdan. Ayaklarım ezberlemiş olsa gerek aşkımızın başladığı yeri. Deniz kenarında küçük bir kaya parçasının üzerinde taş atarken ben küçük bir kızdım. Sen ise küçük delikanlı… Deli, kanlı… Şimdiler de bedenimi sararken senin deliliğin içim ise kan ağlıyor senden ayrı geçen her saniyemde…
Özlüyorum… Özlemek ne kadar da asil bir duyguymuş. Şimdiler de daha iyi anlıyorum. Kaplarken bedenimi özlemin her nefesimde, meğer ben sensizken yaşıyor gibi yapıyormuşum.
Ayrılık ne kadar da zormuş. Sokaklar, yollar, güneş ve deniz. Hepsi sen tadıyorsun, sen kokuyorsun. Senden ne kadar kaçarsam kaçayım, meğerse hep ben kovalıyormuşum seni aslında. Aşk acısı bu olsa gerek. Sevdiğinden uzakken bile onu sevmek, özlemek…
Sevgilerimle...