Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

30 Mart '14

 
Kategori
Öykü
 

Aşk kapıyı çalınca (Bölüm 2)

Aşk kapıyı çalınca (Bölüm 2)
 

Kızı işe gittikten sonra Zehra Hanım akşama kadar bu pansiyon işini düşündü. Boşa koydu olmadı, doluya koydu olmadı. Mahalle ne derdi. Hadi mahalleyi takmasın kafasına. Aç kalınca mahalleli mi doyuruyordu karnını. Evde genç kız vardı. O ne derdi. Hani Üniversite öğrencisi bir kız bulsalar pansiyoner olarak neyse. Ama bu iş ısmarlama olmazdı ki.

Gün boyu bir yandan bulaşık yıkıyor ,yemek yapıyor,evi temizliyor, bir yandan düşünüyordu. Neyse akşama Ayşe'ye biraz çıtlatırım konuyu, bakalım o ne diyecek diye olayı kafasından atmaya çalıştı.

Akşam üzeri hava kararmadan kapı çaldı. Gelen Ayşe idi. 'Hayırlar olsun 'dedi içinden. Bu saat kızın işten çıkış saati değildi. Acaba hasta mı oldu, izin mi aldı. 'diye kurarken kafasında kız birden patladı. Ayşe tuhafiyecinin kapanacağını ve işine son verildiğini ağlar bir sesle hızlı hızlı anlatırken Zehra Hanım , sonraki günler nasıl geçineceklerini düşünmeye başlamıştı bile.

O gece o küçücük evde ses soluık kesilmişti. Her zaman ana kızın neşe ile yedikleri yemek bile boğazlarına dizilmişti.

Gece yatağa yatan Zehra Hanım, komşusunun pansiyoner fikrini düşünmeye tekrar başladı. Şimdi daha kararlı idi düşünceleri. Başka çareleri kalmamıştı. Kızı tekrar bir iş bulana kadar ki iş bulması çok zordu, geçinmek için başka çareleri yoktu.

Ertesi sabah kızı uyurken komşusunun kapsını çaldı erkenden, söylediği pansiyoneri bulup getirmesini ve konuşmak istediğini söylüyordu acele acele Zehra Hanım.

O gün iş çıkışı gelen pansiyoner ne yazık ki genç bir erkekti. Halbuki gelecek kişinin kız olması için çok dua etmişti zavallı kadın. Genç adam, hemen hemen kızı ile aynı yaştaydı. Ürkek, ıslak bir kedi yavrusu gibi çaresiz görünümdeki adamın adı Nihat'tı. Nihat çocukluğunu bir yetiştirme yuırdunda geçirdiğini, kimsesi olmadığını, liseyi bitirdikten sonra bir şirkette çalışmaya başladığını anlatırken öyle zavalli gözüküyordu ki ilk defa Zehra Hanım bir yabancıya bu kadar acıdığını fark etti.

O gün kimsesi olmayan bu genci evine pansiyoner olarak alan Zehra Hanım yaşamın ona neler hazırladığının farkında değildi. Ona ve kızına.

  

 
Toplam blog
: 826
: 1068
Kayıt tarihi
: 26.04.11
 
 

Ben emekli bir iktisatçıyım. 21 yıldır bir sanatçı annesiyim. Küçük kızım klasik müziğe eğilim gö..