Aşk

Aşk

Kırık bir sevda masalıdır; belki de hiç okunmamış,

Belki de bir şiirdir; uzak diyarlarda hiç duyulmamış.

Aşk bu, kimsenin gücü yetmez tanımını yapmaya,

Büyük sancılardan sonra doğmuş bir çocuktur; adı konulmamış.

Ne engin denizler aşmıştır gelirken kalplere,

Ne de boralarda savrulmuş avarece.

Sadece bir çift ela elmastır yüzüne vuran,

İş işten geçmiştir; laf anlatamazsın hislerine.

Derinden bir sessizlik kaplar ki içini,

Esir almış sanırsın bu his bütün bedenini.

Tutsaksındır artık, çırpınman nafile,

İstesen de kopartamazsın yüreğindeki zincirleri.

Tek çare yar olur, bilmezsin kanayan yaralarına,

Acımasızca yar ederler yârini başkalarına,

O zaman ne ağlamak fayda eder ne yakarış

Çırpınır durursun balık misali bu engin deryada.

Hayallerin köhne bir saraydır şimdi kalbinde,

Teselli ararsın duvardaki yarısı yanmış resimde,

Mevsim hep güzü gösterir senin için,

Ayrılığın hüznüdür şimdi çalan saatlerde…