Aşkın değeri

Bilemedin sana olan aşkımın değerini, göremedin sana olan sevgimin büyüklüğünü. Umarım bir gün, kaale bile almadığın şeylerin çok önemli olduğunu anlarsın. Anladığında da kendi seçimin sonunda yaşamak zorunda olduğun karanlıklara isyan etmezsin, etmemen gerekir çünkü kendi seçimin.
Hatırlar mısın yemin etmiştik ' Bizi hiç kimse ayıramaz ' diye. İkimizde yalancıymışız. Bırak ayrılmayı düşman olduk birbirimize. Ben seni hiç unutamıyorum. Aramızda ayrılık denen bela olsada, seninle hiç
görüşmesem de, sana özlem duyarak yaşayacağım. Sana karşı özlemlerim anlatılmaz. Nasıl ki yaz mevsiminde toprak yağmura hasretse, bende kırçiçeğime hasretim. Nasıl ki canlılar yaşamak için oksijene hasretse, bende kırçiçeğinin nefesine hasretim. Nasıl ki çiçekler ve ağaçlar suya hasretse, bende kırçiçeğinin dudaklarına hasretim. Nasıl ki ateş büyümek için rüzgarı ararsa, bende kırçiçeğini arıyorum. Çünkü, kırçiçeğine karşı içimde bitmek tükenmek bilmeyen büyük özlem var.

Yokluğunu yaşadığımdan beri sanki güneş bile ısıtmıyor beni, soğuk kış günlerinde dahi hiç üşümüyorum. Çünkü, sensiz yaşadığımın bile farkına varamıyorum. En çok neye kızıyorum biliyor musun?
Sana sarılabilecek, dokunabilecek kadar, hatta nefesim kadar yakın olduğun halde seninle konuşamamak gücüme gidiyor bitanesi. Ellerinle dokunuşuna, gözlerinle sıcak bir bakışına dahi özlem duyuyorum.
Sana karşı ne kadar kötü sözler sarfetsemde bütün bunlar seni kaybettiğim içindir. Eğer bir gün gerçekten bana dönmek istersen, ben bildiğin gibi seni bekliyor olacağım. Seni unutmak kolay mı sanıyorsun ?
Benimle tekrar beraber olmak için evet demeye, birlikte yaşamaya, eğer istiyorsan her şeye sıfırdan başlamaya, seni seviyorum kırçiçeğim ama geç kalıyorsun bütün bunları anlamaya. Sonra bir bakıyorsun ki gidenleri yerini bir başkaları almış, o zaman telaş edersin ama elindeki değeri kaybettikten
sonra telaşında boşuna olur. Bütün yaşadıkların, bütün pişmanlıklarınla kalırsın. İlk zamanlar belki bu hoşuna bile gidebilir. Zaman geçtikçe çığlıkların yükselir, feryat edersin. Çığlıklarında, feryatlarında, ağlamalarında boşunadır. Çünkü, sen bu aşkın biletini çoktan kesmişsin. Bileti keserken de ' her şey buraya kadar ' demiştin.

O nedenle 19 Kasım 2007 gününü hiç unutamıyorum. Bu ne çılgınlıktır ki; Bu kadar yaşananlara rağmen ben seni hala çok seviyorum. Gerçek sevgi bu olsa gerek. Hayatım boyunca içimi titreten tek kadındın.
Telefonda dahi olsa sesini duyduğumda yaşadığın için Allah'ıma şükürler ettiğim tek insansın.
Eşimdin, hala benden bir parçasın, kokuna hasret kaldığım tek varlıksın.
Kısacası sen benim vazgeçilmezimsin..
Zaman geldi senin hasretinle yaşadım, ayrılıktan sonra çoğu geceler ağladım. Ama, kalbimdeki aşkımı hiç unutmadım. Ayrılığı istemedim ama ayrılmak zorunda kaldım canımdan çok severken. Bundan sonra ben senin hayatında olmasam bile, sen daima benim yarınlarımda olacaksın. Ne kadar iç geçirsem,
ne kadar özlesemde seni, kaybolan yılların geri gelmeyeceğini çok iyi biliyorum. Yaşadığımız hayat neleri gösterir bilinmez ama ben bu dünyada yalnızca seni sevdim. Yalnızcada seni seveceğim. Sensiz bir hayatı düşünemiyorum. Sensiz yaşamak, sensiz yaşlanmak istemiyorum. Seni çok seviyorum kırçiçeğim. SÇS